17 Андада Иисус ағаа чоохтанған: – Часкалығзың син, Симон – Ионаның оолғы. Сағаа анзын кізілер нимес, че Тигірдегі Пабам ас пирген.
Ухаанҷылар піди пасханнар: «Худай оларның полғанын на ӱгрет салар». Пабамны искен паза Аннаң ӱгреніп алған кізінің полғаны ла Минзер киледір.
Худай Оолғының, піссер киліп, сын Худайны піліп алар сағысты піске пиргенін пілчебіс. Піс сын Худайдабыс, Аның Оолғы Иисус Христостабыс. Ол – сын Худай паза мӧгі чуртас.
минде Позының Оолғын асхан. Ол анзын Худайы чохтарның аразында мин Иисус Христостаңар ӱгредерім ӱчӱн иткен. Мин кізілернең чӧптеспеем.
Че, харындастарым, мыны чоохтап пирим сірерге: ит паза хан Худай хан-чирін ал полбастар паза тӱген парчатханы мӧгі чуртасха чидін полбинча.
Мының алнындағы кізілерге ол тоғыстың чазыдынаңар чоохталбаан полған, амды, тізең, Худай Худы аны Худайның илҷілеріне паза ухаанҷыларына ас пирген.
Иисус – Худайның Оолғы тіп, ікінҷілебин чоохтанчатхан кізіде Худай полча, ол даа кізі Худайда полча.
Мин сірернің тигіриблеріңнің ах сағалларына айланчам. Мин дее ідӧк ах сағалбын, Христостың ирееленістерінің киречізібін, тӱрче поларынаң азыл парар Аның сабланызының араласчызыбын.
Аның паарсазы сірерні киртініс пастыра арачылаан нооза. Кӱстенгеннерің ӱчӱн нимес, че Худай сірерге пиргеннеңер арачыланып алғазар.
Пу палалар ит-ханнығ кізілер полчатханнаңар, Иисус таа оларох осхас: кізі ит-ханында килген. Ол анзын кізілерні ӧлімге ағылҷаң кӱзі пар сайтанны Позының ӧлімінең чиңіп алар ӱчӱн иткен.
Піс олаңай кізілердең тоғыр чааласпинчабыс, анзын піліңер. Піс тигірдең тӱскен пастыхтардаң, ӱлгӱдегілердең, пу чир ӱстӱндегі харасхы кӱстернің устағҷыларынаң, чабал хуттардаң тоғыр чааласчабыс.
Че Мин, киртінізіңнің кӱзі син парбазын тіп, синің ӱчӱн пазырғам. Син дее, соонаң Минзер хатап айланып, харындастарыңның киртінізін тыыдарға кирексің. –