23 Чонны позыдыбыспинаң, Ол, чалғызан пазырып аларға тіп, тағзар парған. Иирде дее Ол анда чалғызан полған.
Олох кӱннерде Иисус пазырарға тағзар сыххан. Хараазын Худайға пазырып иртірген.
Чонны позыдыбызып, Иисус тағзар пазырарға парған.
Анаң Иисус, ӱгренҷілерінең хада Гефсиман тіп адалчатхан орынзар киліп, ӱгренҷілеріне теен: – Сірер мында одыр турыңар. Мин, парып, тігде пазырып алим.
Син, тізең, пазырчатсаң, тураңа кіріп, ізииң чаап салып, кӧрінминчеткен, че синнең хада полчатхан Пабаңа пазырып ал. Пабаң, тізең, пілдіртпес иде иткеніңні кӧріп, прайзының кӧзіне сағаа сыйых пирер.
Піс, тізең, тӧреміл Худайға пазырып, Аның сӧзін тарадарбыс.
Пу сӧстер соонда сигісче кӱн ирт парғанда, Иисус, Пётрны, Иоанны паза Иаковты Позынаң хада алып, тағзар пазырарға сыххан.
Иисус, иртенӧк турып, ээн чирзер парып, анда ағылахти пазырған.
Прай чон кіреске тӱскен соонда, Иисус таа кіреске тӱскен. Ол пазырчатхан туста, тигір азыл парған, анаң
Иисус, тізең, кізі чох чирлерзер парып, пазырҷаң.
Пірсінде Иисус пір чирде чалғызан пазырчатхан, ӱгренҷілері, тізең, Аның хыринда полғаннар. – Кізілер Мині кемге санапчалар? – сурған олардаң Иисус. –