43 Айна, кізідең сығып, амыр орын кілеп, суғ чох чирлерҷе чӧредір, че тілеенін таба чоғыл.
Олар, килбинең, чабал хысхыр сыхханнар: – Ниме кирек Сағаа пістең, Иисус, Худай Оолғы? Син пісті, тус читкелеккеӧк, иреелирге килдің ме?
Китеніңер, сизіктіг полыңар. Ыырҷыңар, сайтан, ыыран чӧрчеткен ала парыс чіли, кемні чібізерін тілеп чӧрче.
Симон позы, даа ағаа киртін парып, кіреске тӱзіп, Филипптең хыйа парбин, аның итчеткен илбек хайхастарын паза танығларын кӧріп, тың хайхаан.
Андада ол тіпче: «Мин позымның сыххан турамзар нандыра айланим». Айлан киліп, кӧрзе, ол туразы пос, сыбырыл парып, арығ турча.