18 Иоанн, киліп, ораза тудып, араға іспезе дее, аны «айнаа хаптырған» тіҷеңнер.
Ол Хан Худайның алнында илбек кізі полар. Ағаа араға ізерге чарабас полар, ол тӧреелеккеӧк Худай Худынаң тол парар.
Позы, тізең, Иоанн тибе хылынаң соххан кип-азахтығ, пилінде тууп хурлығ полған, чиизі, тізең, чазы мӧӧдінең сарысхалар полған.
Оларның аразында кӧп кізі піди теен: – Ол, айнаа хаптырт салып, ниме ле полза чоохтанча. Нимее Аны исчезер?
Иудейлер Иисусха чоохтанғаннар: – Пістің сағаа «Син тӱӱлістіг самар кізізің паза синің істіңде айна одырча» тіпчеткенібіс орта нимес пе? –
Істіңе айна кір парды ба? Кем сині ӧдірерге итче? – нандырғаннар иудейлер. –
Ӱгренҷі ӱгретчізі осхас, нымысчы ээзі осхас полза, чидер. Тура ээзін айналар ханы «Веельзевул» тіп адазалар, турадағылардаңар даа іди тібестер бе?
Че пасхаларын ӱгредіп, позым турыспин парбас ӱчӱн, иді-ханымны, чабассырап, пазынчам.
Павел іди арачыланчатханда, Фест хысхыра тӱскен: – Павел, син алаахчазың! Улуғ ӱгредииң синің сағызыңны ардатча. –
Фарисейлер, тізең: – Ол айналарны айналар ханының кӱзінең сӱрібісче, – тіп чоохтасханнар.
Иерусалимнең килген Моисей Чахии пілігҷілері, тізең, «Аның істінде Веельзевул, ол чабал хуттарны айналар ханының кӱзінең сығарча» тееннер.
Иудейлер ағаа теенер: – Синің істіңде айна одырчатханын амды піліп алдыбыс. Авраам паза ухаанҷылар ӱреп парғаннар. Хайди син «Минің сӧзімні толдырчатхан кізі хаҷан даа ӧлбес» тіпчезің!