7 Пулут сығып, оларны кӧлебіскен. Пулутсартын ӱн истіл килген: – Пу хынчатхан Оолғым Минің. Истіңер Аны!
Хаҷан Ол илбек аарласты паза сабланысты Худай-Пабазынаң алғанында, піс анда полғабыс. Андада илбек сабланыс пулудынаң ӱн истілген: «Пу Минің хынчатхан Оолғым, Ол Минің кӧңніме тың кірче».
Ол туста тигірдең ӱн истілген: – Пу Минің хынған Оолғым, Ол Минің кӧңніме тың кірче.
Тигірдең ӱн истілген: – Син Минің хынған Оолғымзың, Син минің кӧңніме тың кірчезің.
Мына! Ол пулуттарынаң хада килир. Аны полған на кізі кӧр салар, Аны кіреске хазаан кізілер дее кӧр саларлар. Прай чир ӱстӱндегі чоннар Аның алнында сыхтирлар. Ана іди полар. Аминь! –
Аннаңар піс, саба чолға кірібіспес ӱчӱн, пісті ӱгреткен нимее ӧнетін хайығ саларға кирекпіс.
Пу пічік сірерге Иисустың Мессий-Христос, Худайның Оолғы полчатханына киртінзіннер тіп пазылған. Іди киртініп, сірер чуртас аларзар.
Синің Мессий-Христос, тіріг Худайның Оолғы полчатханыңны піліп алғаныбыстаңар, Сағаа киртінчебіс. –
Мин, Худай Худының тӱсчеткенін кӧріп, Аның Худай Оолғы полчатханын киречілеем.
Худай Оолғының, піссер киліп, сын Худайны піліп алар сағысты піске пиргенін пілчебіс. Піс сын Худайдабыс, Аның Оолғы Иисус Христостабыс. Ол – сын Худай паза мӧгі чуртас.
Худай Худы хоостыра кӱстіг полып, ӧлімнең тіріліп, Ол Худайның Оолғы тіп чарлалған. Ол Чахсы Хабар Хан-пигібіс Иисус Христостаңар полча.
Іди олар, чолларын узарадып, суға чит килгеннер. Андада евнух теен: – Мына суғ, мағаа кіреске тӱзерге ниме харығ полча? –
Пуох Моисей Израиль кізілеріне теен: «Ухаанҷыны Худай, миніӧк чіли, сірернің харындастарыңның аразынаң таллап, сірерзер ызар. Аны истіңер».
Іди чоохтанып, Иисус оларныңох кӧзіне тигірзер кӧдіріле халған, пулут, тізең, Аны оларға кӧрінмес иде чабысхан.
Пісте Моисей Чахии пар. Ол Чахиибыс хоостыра позын Худай Оолғына сананчатхан кізі ӧл парарға кирек, – нандырғаннар иудейлер.
Иисус, ол кізінің сығара сӱрдіргенінеңер истіп, аны таап алған. – Худай Оолғына киртінчезің ме? – сурған Иисус. –
Мині ысхан Пабам даа Позы Миннеңер киречілепче. Сірер Аның ӱнін хаҷан даа испеезер, сырайын хаҷан даа кӧрбеезер.
Иудейлернің Иисусты, субботадаңар чахығны сайбааны ла ӱчӱн нимес, че Худайны Пабам тіп адааны паза Позын Худайнаң тиңнеені ӱчӱн, ӧдірерлері уғаа килген.
Ӱгретчі! Син – Худай Оолғызың, Син – Израиль Ханызың! – хысхырған Нафанаил. –
Иисусты хадарчатхан чааҷылар, оларның пазы, чир тітіреенін паза полчатхан прай нимені кӧріп, чоо хорых парып, тееннер: – Ол сынап таа Худай Оолғы полтыр.
Ол Худайға ізенген, позынаңар «Мин Худай Оолғыбын» теен. Амды Худай, хынза, арачылазын аны.
Пётр, тың хорых парғаннарынаңар, ниме тирін пілбин, іди чоохтанған.
Анаң ӱгренҷілері кинетін ибіре хайбағыныбыссалар, хости, Иисустаң пасха, пір дее кізі чоғыл.
Худай Худы, тахырах осхас хусха айлан парып, тигірдең Аның ӱстӱне тӱс килген. Тигірдең, тізең, ӱн истілген: – Син Минің хынған Оолғымзың, Син минің кӧңніме тың кірчезің!
Пабам! Позыңны сабландыр! Андада тигірдең ӱн истілген: – Сабландырғам, мыннаң мындар даа сабландырарбын.