39 Ол, тур киліп, чилге тохтирға чахаан паза кӧлге: – Амыра, тохтап пар! – теен. Чил амырап парған. Ибіре ай-тымых турыбысхан.
Иисус, ибіре чон чыылысчатханын кӧріп, чабал хутха теен: – Тіл тартырчатхан, хулах испес итчеткен чабал хут! Минің чарғы-чахиимны ис: сых пу оолахтаң паза кірбе ағаа!
Иисус, хыринзар пас киліп, туданға тохтап парарға хатығ чоохтанған, анзы ипчіні позыдыбысхан. Сах андох ипчі, тур киліп, оларның алны-соона хайын сыххан.
Ноға іди тың хорых пардар? Киртіністерің пу ла син ме? – нандырған Иисус. Анаң тур киліп, чилнең кӧлні тызып, амырирға чоохтаан. Сах андох ап-амыр пол парыбысхан.
Иисус кимеде, частых салып алып, узупчатхан. Аны усхурып, тіпчелер: – Ӱгретчі, нӧӧс, пісте киреең пір дее халбинча, піс ӧлерге чӧрбіс!
Че Иисус хутха хатығ чоохтанған: – Сым пол, сых аннаң! Андада чабал хут, ол кізіні синагога ортызында аңдара сазып, ағаа пір дее хомай ниме итпин, аннаң сых чӧрібіскен.
Олар, Иисуссар пас киліп, Аны усхурыбызып, тееннер: – Ӱгретчі! Ӱгретчі! Піс суға саайлан парарға чӧрбіс. Че Иисус, тур киліп, чилнең салғахтарға амырап парарға чахыбысхан. Олар тохтап парғаннар, ибіре ап-амыр пол парған.