23 Хулаа пар кізі иссін.
Анаң Иисус оларға теен: – Хулаа пар кізі иссін!
Хулаа пар кізі иссін!
Истіп пілчеткен кізі, Худай Худы тигіриблерге ниме тіпчеткенін, иссін».
Истіп пілчеткен кізі, Худай Худы тигіриблерге ниме тіпчеткенін, иссін. Чиңіс тутхан кізее тигірдең тӱскен чазырған тамахты чирге пирербін. Мин ағаа наа ат-сола пазыл парған ах тасты пирербін. Аны алған кізідең пасха ол ат-соланы пірдеезі пілбинче».
Истіп пілчеткен кізі, Худай Худы тигіриблерге ниме тіпчеткенін, иссін. Чиңіс тутханнарға ікінҷі ӧлім хорғыстығ нимес!»
Истіп пілчеткен кізі, Худай Худы тигіриблерге ниме тіпчеткенін, иссін. Чиңіс тутхан кізее Худай садының ортызында ӧсчеткен чуртас ағазының чистегін чіп кӧрерге пирербін».
Хулаа пар кізі, иссін!
Андада Пабазының хан-чирінде прай арығ чӱректіг кізілер, кӱн чіли, чарып турарлар. Кемнің исчең хулаа пар, иссін! –
Паза пасхазы чахсы чирге тӱскен. Олар, ӧзіп, полғаны ла чӱс хати кӧп ниміс пиргеннер. Пу кип-чоохты чоохтап, Иисус піди тоосхан: – Хулаа пар кізі, иссін! –
Аның чирге дее, тизекке дее тузазы чох полар; аны тастабызары ла халча. Кемнің хулаа пар, иссін!
Истіп пілчеткен кізі, иссін!
Истер хулаа пар кізі иссін.
