8 Иисус, аны сах андох піл салып, оларға теен: – Чӱректеріңе ноға андағ сағыс алынчазар сірер?
Аннаңар, пу чазығың ӱчӱн пыросынып, Хан-пиге пазыр: арса, Ол пу чӱрееңнең сыххан сағызыңның пырозын тастир.
Че Пётр теен: – Ананий! Ноға син, садығ ахчазының пір чардығын харанға чыып салып, Худай Худын алаахтырардаңар сағысты чӱрееңе кирерге сайтанға чараттың?
Че сірернің араңарда киртінминчеткеннер парлар. Иисус, Позына киртінминчеткеннерні паза Позын садыбызар кізіні пастабох пілгеннеңер, мыны чоохтаан.
Че Иисус оларға теен: – Нимее хорых пардыңар? Ноға андағ сағыстар чӱректеріңе кірче?
Че Иисус, оларның сағыстарын піліп, холы хуруп парған кізее теен: – Турып, чон алнына сых! Ол кізі, турып, алнынзар сыххан.
Иисус, оларның сағыстарын сизініп, теен: – Ноға чӱректеріңде андағ сағыстар ал чӧрчезер?
Иисус, оларның сағыстарын піл салып, теен: – Ноға чӱректеріңде іди хомай сағынчазар?
Худайдаң пір дее ниме чазыр полбассың. Прай чайалған ниме Аның хараа алнында паза Ағаа азых. Аның алнында піс иткен киректерібіс ӱчӱн нандырығ тударбыс.
Иисус ӱзінҷі хати сурған: – Ионаның оолғы, Симон! Син Мағаа хынчазың ма? Іди Иисус «Мағаа хынчазың ма» ӱзінҷізін сурғанда, Пётр, хомзын парып, Иисусха нандырған: – Хан-пигім! Сағаа хынчатханымны, Син пілчезің. – Минің хойларымны хадар.
Кізінің істінең, чӱреенең сыхча чабал сағыс, чӧреес хылых, оғырлас, ӧдіріс,
Мин аның палаларына ӧлім ызарбын. Кізілер чӱректерінің паза сағыстарының сыныхтағҷызы полчатханымны прай тигіриблер піліп аларлар. Сірерге, полғаныңарға ла, иткен киректерің хоостыра тӧлеп пирербін.
Аның соонҷа кӧп чон парған. Ол ағырығларынаң прайзын имнебіскен.
Анзын халас албааныбыстаңар тіпче полар, – чоохтасханнар ӱгренҷілері постары аразында.
Чадығдағы кізее ниме тирі оой? «Синің чазыхтарың позыдылчалар» алай «Тур, тӧзегің алып, пар?»