69 Чалҷы ипчі, Пётрзар харах тастап, хости турған кізілерге пазох чоохтанған: – Пу кізі оларның пірсі полча.
Харындастар! Кізі пірее чазыхтың холына кір парза, сірер, Худай Худынаң устанчатхан кізілер, постарыңны пазынып, аны тӱзетчедіңер. Пос постарыңны, пірее хынығысха тартыл парыбыспасха тіп, сизініп одырыңар.
Симон-Пётр, турып, чылынчатхан. – Син аның ӱгренҷілерінің пірсі нимессің ме? – сурғаннар аннаң. – Чох, – нандырған Пётр.
Ізік хадарҷаң нымысчы ипчі Пётрға теен: – Син Иисустың ӱгренҷілерінің пірсі нимессің ме? – Чох, – нандырған Пётр.
Тӱрче полбинаң, пазох пір кізі, Пётрны кӧр салып, теен: – Син дее оларның пірсізің. Че Пётр ол кізее нандырған: – Чох.
Хыҷыхха пастырбас ӱчӱн, узубаңар, пазырыңар. Кізі кӧңні кӱстіг, че ит-сӧӧгі порт.
Че Пётр, тоғыр саап, нандырған: – Син ниме теенін оңар полбадым, – іди тіп ала, хана ізиинзер пас чӧрібіскен. Ол туста питук тапсабысхан.
Пётр хатабох тоғыр сапхан, че тӱрче поларынаң анда турчатханнар Пётрға пазох чоохтанғаннар: – Син сыннаң даа оларның кізізі поларзың. Чооғың хоостыра даа Галилей чирінеңзің.