62 Иисус нандырған: – Йа, Минмін. Сірер Кізі Оолғын Чайаачының оң саринда одырчатханын паза тигірдегі пулуттарҷа килчеткенін кӧрерзер.
Оолғы – Пабазының сабланызының чарии полып, Аның сын Позының омазы полча. Ол Позының кӱстіг сӧзінең тиксі-тилекейні орнында тутча. Ол, пісті чазыхтарыбыстаң ахтабызып, тигірде илбек Худайның оң саринда одыр салған.
Олох арада Кізі Оолғын илбек кӱзінде паза сабланыста пулуттарҷа пас парғанын кӧр саларлар.
Андада тигірде Кізі Оолғының тании кӧріне тӱзер. Тигір пулуттарынҷа улуғ сабланызында паза кӱзінде парчатхан Кізі Оолғын кӧре, чир ӱстӱндегі прай чоннар ылғап сығарлар.
Иисус ағаа піди нандырған: – Син анзын позың чоохтадың, че Мин сірерге прайзыңарға тіпчем: Мының соонда сірер Кізі Оолғын Чайаачының оң саринда одырчатханын паза тигірдегі пулуттарҷа килчеткенін кӧрерзер.
Мының соонаң Кізі Оолғы Илбек Худайның оң саринда одырар. –
Мына! Ол пулуттарынаң хада килир. Аны полған на кізі кӧр салар, Аны кіреске хазаан кізілер дее кӧр саларлар. Прай чир ӱстӱндегі чоннар Аның алнында сыхтирлар. Ана іди полар. Аминь! –
Иисусха кӧрееңер. Ол пістің киртінізібісті пастабызып, аны толдыра итче. Аны сағыпчатхан ӧріністі Иисус пілген. Че пастап, Ол уйаттаң хорыхпин, кіресте ирее кӧрген. Амды, тізең, Ол Худайның оң саринда одырча.
Іди Хан-пиг пуларнаң чоохтасхан соонда, ӧӧрлебізіп, Худайның оң саринда одыр салған.
Анаң мин ах ӧңніг илбек ӱлгӱ сіреезін паза анда одырчатхан Худайны кӧр салғам. Тигірнең чир Аннаң тискеннер. Оларға мында орын чох полған.
Піс чоохтапчатхан нименің ӧӧні мындағ: тигірде Илбек Худайның оң саринда одырчатхан иң улуғ абызыбыс пар.
Хан Худай ідӧк тіпче: Килер кӱннерде Израиль чонына пирҷең Молҷаам мындағ полар: Минің чахығларымны оларның сағыстарына сиир саларбын, чӱректерінде пас саларбын. Мин оларның Худайы поларбын, олар, тізең, Минің чоным поларлар.
Андада Пилат Иисустаң сурған: – Синзің ме Иудей ханы? – Син тідің аны, – нандырған ағаа Иисус.
Пилат Иисустаң сурған: – Синзің ме, Иудей ханы? Иисус ағаа нандырған: – Син тідің аны.
Ол туста Иисус сурағ апарчатхан пастыхтың алнында турған. – Синзің ме, Иудей ханы? – сурған Иисустаң ол. – Син тідің аны, – теен ағаа Иисус.
Піс, сірерге Хан-пигібіс Иисус Христостың кӱзінеңер паза Аның килерінеңер чоохтааныбыста, позыбыс сағын тапхан нимее тӧстенмеебіс. Піс Аның илбек кӱзін позыбыстың хараанаң кӧргебіс.