41 Ол, ӱзінҷізін киліп, оларға чоохтанған: – Сірер, ам даа узуп, тынанчазар ба? Чидер ам. Тус чит килді. Кізі Оолғы чазыхтығларның холына пиріл парарға чӧр.
Ырах нимес пас парыбызып, Иисус, чирге чаба чадып, полар оңдайы пар полза, пу килчеткен ӱлӱс хыйыс парзын тіп, пазырған.
Пу сӧстернің соонда Иисус, тигірзер кӧрібізіп, чоохтанған: – Пабам! Тус чит килді. Оолғың Сині сабландырар ӱчӱн, Оолғыңны сабландыр.
Ухаанҷыларның хайзын сірернің ӧбекелерің сӱрбееннер? Олар пеер Арығ Чӱректіг Кізінің килерінеңер искірген ухаанҷыларны ӧдір салғаннар, сірер дее Аны, садып, ӧдірген кізілер пол пардыңар амды.
Амды Мин чочыныстығ сағыссырасха пастырчам! Ниме Мин тіп поларбын? «Пабам! Осхыр Мині ӧлер тустаң!» тіп сурыним ма? Че Мин ол тустың ӱчӱн пу чир ӱстӱне килгем.
Кізі Оолғының сабланар тузы чит килді, – нандырған оларға Иисус. –
Пу сӧстерні Иисус аарлығ сыйыхтар салҷаң орынның хыринда, храмда ӱгретчеткен туста, чоохтаан. Аның тузы читкелек полғаннаңар, пірдеезі Аны тутпаан.
Мыны истіп, Иисусты хаап аларға иткеннер. Че Аның тузы ам даа читкелек полғаннаңар, пірдеезі Ағаа теңмеен.
Олар, стол кистіне одырып, азыранчатханнарында, Иисус теен: – Сынны чоохтапчам сірерге, сағам Миннең хада азыранчатхан сірернің пірсі Мині садыбызар.
Ол арада Иуда Искариот, он ікі ӱгренҷізінің пірсі, Иисусты садыбызарға тіп, улуғ абыстарзар парған.
Анаң теен оларға: – Худай чахиин хыйыстырып, пос кибірлеріне тудынчатханнарың чахсы ба ол?
Ікі кӱн пазынаң Па́сха тіп ӱлӱкӱн поларын пілчезер. Андада Кізі Оолғын кіреске хазап саларға пирібізерлер.
Анаң айланғанда, Иисус тігілернің хатабох узупчатханнарын кӧр салған. Олар харахтарын даа ас полбинчатханнар паза Ағаа ниме дее нандырҷаан пілбееннер.
Турыңар, парааңар. Мині садыбысхан кізі чағдап килді.