44 Кӧбізі артханын салған, че пу ӧкіс ипчі, тізең, чіҷең ниме алар ахчазын салды.
Пай чуртапчатхан кізінің, харындазының хызылчатханын кӧре, чӱрее ағырбинчатса, ол кізіде Худайға хыныс полар ба?
Пу ипчі идер нимені ит салды. Мині чыырға тимнеп, азынада Мағаа аарлығ хайах сӱртті.
Че хаҷан пу оолғың, хайда-да ипчілернең кӱлеттеп чӧріп, ис-пайыңны ӱрет салып, айлан килгенде, син ағаа симіс пызо сох пирдің».
Кічіг оолғы пабазына тіптір: «Пабам! Мағаа килісчеткен ӱлӱсті пирібіс». Андада пабазы оолларына ис-пайын ӱлестір пирген.
Оларның аразында он ікі чыл ханы ағып ағырчатхан ипчі полған. Ол нинҷе пар ниме-ноозын прай имҷілерге хорат салған полған, че пірдеезі аны имнеп полбаан.
Иисус, Позының ӱгренҷілерін хығырып алып, теен: – Сынны чоохтапчам сірерге, пу ӧкіс ипчі ідіссер прайзынаң кӧп ахча салды.