51 Иисус аның чоохтанғанына нандырып: – Миннең ниме киректір сағаа? – тіп сурған. – Ӱгретчім, кӧрерге, – нандырған анзы.
Ниме идерге кирекпін Мин сірерге? – сурған олардаң Иисус. –
Полған на сурынған кізі алып алар, тілеен кізі табар, тохлатхан кізее ізік азылар. Аннаңар сурыңар – сірерге Худай пирер, тілеңер – таап аларзар, тохладыңар – сірерге азыл парар.
Пір дее нимее сағыссырабаңар. Че пазырчатсаңар, сурынчатсаңар, кӧңніңерні алғыстаснаң Худайға ас пир турыңар.
Олар чіли итпеңер. Пабаңар ниме киректепчеткеннеріңні сірер сурынғалаххаох піледір.
Орыхта алай чон кӧп чирлерде, олар кізілерге улуғлап удурладарға паза «Ӱгретчі! Ӱгретчі!» тіп адаттырарға хынадырлар.
Мария! – теен Иисус. Мария, Иисуссар сырайынаң айланып, еврей тілінең «Раввуни», «Ӱгретчім», теен. –
Сірернің пір ле Ӱгретчі – Мессий-Христос, сірер, тізең, прайзыңар харындастарзар, аннаңар постарыңны ӱгретчее санабаңар.
Ол, турып, тастындағы кибін суурып, Иисуссар пас килген.
Муң чааҷы пазы аны, холынаң тудып алып, оортах апарыбызып, сурған: – Мағаа чоохтаҷаң нимең пар? –