26 Андада чабал хут, ол кізіні сілігіп ала, орлабинаң аннаң сых чӧрібіскен.
Чабал хут, аахтабинаң, оолахты сілігіп ала, аннаң сых чӧрібіскен. Оолағас, ӧліг ле чіли чатхан. Кӧбізі «ол ӧл парды» тіскеннер.
Чабал хут кірген паланы Иисуссар ағыл килгеннер. Айна, Иисусты кӧр салып, оолахты чирге тастап, аны талдыр сыххан. Чирге аңдарыл парып, ол пала ағахтан сыххан, аның ахсынаң кӧбік ағыбысхан.
Че хаҷан аннаңох кӱстіг кізі, киліп, чиңіп алза, андада, пайаағы кізінің ізенчеткен прай тириин алып, аның ис-пайын ӱлестірер.
Оолах чағыннап одырғандох, айна аны, чирге аңдара сазып, сапхлап сыххан, че Иисус ағаа хатығ чоохтанып, оолахты имнебіскен, анаң пабазына пирібіскен.
Аны чабал хут кинетін хаап аладыр, оолғым хысхыра тӱсче, анаң ахсынаң кӧбік сыхханҷа иреелеп, чадап ла позытча.
Че Иисус, аны тымылдырып, теен: – Тапсаба, сых аннаң.
Прайзы, ӱрӱк парып, удур-тӧдір сурастырысхлааннар: – Ниме полды пу? Чабал хуттарға ӱлгӱ салып, оларны позының оңдайынҷа полдырчатхан кемдір Ол андағ? Хайдағ андағ наа ӱгредіг полар ол?