49 Андада Иоанн чоохтанған: – Ӱгретчі! Піс Синің адыңнаң айналарны сығара сӱрчеткен кізіні кӧргебіс. Ол пістің арабыстаң ниместеңер, піс ағаа чаратпаабыс. –
Иисустың адынаң кізілерні ӱгредерге чарабас тіп, сірерні хатығлаабыс нимес пе зе? Че сірер ӱгредииңерні прай Иерусалимге тарат парчазар, Ол Кізінің тӧгілген ханын, тізең, піске найнирға итчезер.
Ӱгретчі! Піс, хараа тооза тоғынып, пір дее ниме тут полбаабыс. Че Синің сӧзіңні истіп, сӧзірбелерімні суға тастирбын, – нандырған Иисусха Симон.
Олар піске Худайның Чахсы Хабарын чоннарға, арачыланзыннар тіп, тарадарға пирбинчелер. Іди полып, олар постарының чазыхтарының санын хосчалар. Че мына Худайның чарғызы оларға чидібӧк одыр.
Иоанн, тізең, Аны тохтадып, теен: – Мағаа Синнең пастыра кіреске тӱзерге кирек, Син, тізең, минзер килчезің!
Иреннер Иисустаң оортах париғаннарында, Пётр Иисусха теен: – Ӱгретчі! Хайдағ чахсыдыр піске мында. Ӱс отах турғыс пирибіс: пірсін – Сағаа, пірсін – Моисейге паза пірсін – Илияа. Ол позы даа пілбеен, ниме чоохтанчатханын.