43 Сағынчам, хайзыни кӧп позыдылған, анзы артых хынар, – нандырған Симон. – Орта сағынчазың, – теен ағаа Иисус.
Аннаң андар парчадып, Иисус пір аалзар читкен. Ол аалда Марфа тіп ипчі Иисусты позының туразынзар хығырған.
Аннаңар Мин сағаа тіпчем, улуғ хынысты кӧзіткені ӱчӱн, пу ипчінің кӧп чазыхтары позыдылды. Кемни асхынах позыдылча, анзы асхынах хынча.
Иисус, Моисей Чахииның пілігҷізі хыйға чоохтанғанын кӧріп, ағаа теен: – Син Худай хан-ӱлгӱзінең ырах полбиндырзың. Аның соонаң Иисусха сурығлар пирерге пірдеезі тідінмеен.
Хан, ол кізее айап, алымны албасха чарадып, аны позыдыбысхан.
Че олар ахча чох полғаннарынаңар, пай кізі алымнарын чох идібістір. Чоохта, ол ікӧлеңнің хайзы пай кізее артых хынар? –
Анаң ипчізер алдыра айланып, Симонға теен: – Син пу ипчіні кӧрчезің ме? Мин синің тураңзар килгем, че син азах чуғҷаң суғ пирбеезің. Пу ипчі, тізең, харах чазын азаама тӧгіп, састарынаң чысхлабысхан.