16 Прайзы, хорых парып, Худайны саблап, чоохтанған: «Пістің арабыста Илбек Ухаанҷы», «Худай Позының чонынзар килтір».
Анзын кӧріп, Иисусты хығырған фарисей позы алынҷа чоохтан салған: «Пу кізі, сыннаң ухаанҷы полған полза, азахтарына теепчеткен ипчінің кем полчатханын пілерҷік, ол чазыхтығ ипчі нооза».
Анзын кӧрген кізілер уғаа таңнап парғаннар. Чазых позытчаң паза имнеҷең ӱлгӱні кізілерге пиргені ӱчӱн, Худайны саблааннар.
Ӧӧркі Чайаачы, Израильнің Худайы, сабланзын! Ол Позының чонына полызарға килген паза пос чуртас пирген.
Хорыхханнарына прайзы алаң ас парған, анаң Худайны саблап ала, улуғ чочыныста чоохтасхлааннар: «Пӱӱн піс уғаа хайхастығ нимелер кӧрдібіс».
Мал хадарҷаңнар, искірілген хабарның искен-кӧргенни полғаны ӱчӱн, Худайны алғыстап, сабландырып, нандыра парыбысханнар.
Оларның ибіре чуртапчатхан хонҷыхтарның прайзы хорых парған. Пу киректеңер чоох прай Иудей тағлығ чиріне тараан.
Чон, тізең, нандырған: – Пу ухаанҷы Иисус. Ол Галилей чиріндегі Назареттең.
Чон, тіл чохтарның чоохтан сыхханын, кинектернің хазыхтан парғанын, ахсахтарның пас чӧр сыхханын, харах чохтарның кӧр сыхханын кӧріп, хайхап, Израиль Худайын саблаан.
Аны истіп, олар минің ӱчӱн Худайны саблааннар.
Пу сӧстерні истӧк, Ананий, тыны чох андарыл парған. Пу нимені искен кізілернің прайзы чоо хорых парған.
Анаң харах чох полған кізідең пазох сурғаннар: – Харахтарыңны имнебіскен кізідеңер ниме чоохтирзың? – Ол ухаанҷы, – нандырған ол.
Андада, Иисустың иткен хайхазын кӧр салып, кізілер тееннер: – Пу сыннаң даа чир ӱстӱне килерге салылған ухаанҷы полтыр.
Пигім, кӧрчем, Син ухаанҷы полтырзың.
Син, Мессий-Христос таа, Илия даа, ухаанҷы даа ниместе, ноға кізілерні кіреске тӱзірчезің? – тіп сурғаннар олар. –
Кемзің син? Илиязың ма? – сурғаннар олар. – Чох, – теен Иоанн. – Андағда ухаанҷызың ма? – Чох. –
Нимедеңер? – сурған Иисус. Олар Ағаа нандырғаннар: – Назареттең сыххан Иисустаңар. Ол Худайның даа, чонның даа алнында сӧзінең паза киректерінең кӱстіг Ухаанҷы полған.
Хайзылары Кіреске тӱзірҷең Иоанн, піреелері Илия, паза пасхалары мының алнындағы ухаанҷыларның піреезі тіріл килген полар тіп санапчалар, – нандырғаннар ӱгренҷілері. –
Аны истіп, Гадарин чиріндегі кізілер, прайзы тың хорых парып, Иисустаң постарының чирінең парыбызарға сурынғаннар. Иисус, кимее одырып, нандыра айланған.
Аны кӧр салып, Симон-Пётр, Иисустың алнында тізекке тӱзіп, чоохтанған: – Хан-пигім! Мин чазыхтығ кізібін, хыйа пар миннең!
Ипчілер, хуюдаң табырах сых парыбызып, хорығып ала, олох туста илбек ӧрчіде Иисустың ӱгренҷілеріне искірерге чӱгӱргеннер.
Пуох Моисей Израиль кізілеріне теен: «Ухаанҷыны Худай, миніӧк чіли, сірернің харындастарыңның аразынаң таллап, сірерзер ызар. Аны истіңер».
Анаң сині прай изеп салып, чуртағҷыларыңны синдӧк ӧдір саларлар. Худай синзер килген тусты пілбин халғаның ӱчӱн, тас ӱстӱнде тас халғыспастар.
Ӧліг оол, тур киліп, одырыбызып, чоохтан сыххан, Иисус, тізең, аны іҷезіне айландыр пирген.