39 Кӧріңер Минің холларымны, азахтарымны: Мынзы Мин сын Позыммын: чахсы иде кӧріп, холларыңны теертіп кӧріңер. Хуттың сӧӧгі дее, иді дее чох поладыр нооза, Мини, тізең, кӧрчезер нимес пе зе, пар.
Анаң Фомаға теен: – Салааңнаң холларымны тутхлап кӧр. Холыңны палығлығ хабырғама сал. Ікінҷілебин киртін! –
Чуртас пирчеткен Сӧстеңер сірерге пасчабыс. Ол чир чайалғалахтох пар полған, піс, тізең, Аны искебіс, харахтарыбыснаң кӧргебіс, кӧрглеп, холларыбыснаң теңебіс.
Іди тіп, Ол ӱгренҷілеріне холларын, азахтарын паза хабырғазын кӧзіткен. ӱгренҷілері, Хан-пигні кӧріп, ӧрін парғаннар. –
Амыр пирчеткен Худайыбыс Позы сірерні тооза ах-арығ ит салзын. Хан-пигібіс Иисус Христостың килеріне сірернің худыңар, кӧңніңер, идіңер пырозы чох хайраллал халзыннар.
Паба-іҷебіс пісті тӱзеткеннерінде, піс оларны улуғлаабыс. Улам тигірдегі Пабабыстың чооғын истерге паза ол оңдайнаң чуртас аларға кирекпіс.
Піс Хан-пигібісті кӧргебіс, – чоохтап пиргеннер ағаа ӱгренҷілер. – Мин, Аның холларында позығдаң халған палығларын кӧрбеенде, салаамнаң ол палығларға теңмеенде паза Аның хабырғазын холнаң тутпаанда, киртінмеспін, – теен Фома.
Тоозылған соонда, Иисус оларның алнында ӧӧн позынаң тіріге тура тӱскен. Хырых кӱн аразында кӧп аймах-пасха ізестіг киречілестернең хати-хати киліп, Худай хан-ӱлгӱзінеңер чоохтаан.
Иисус тың табыснаң хысхыра тӱскен: – Пабам! Синің холыңа Позымның худын пирчем! Іди чоохтанып, Ол тынын позыдыбысхан.
Че Иисус оларға теен: – Нимее хорых пардыңар? Ноға андағ сағыстар чӱректеріңе кірче?
Іди тіп, хол-азахтарын кӧзіткен.