61 Андада Хан-пиг Пётрзар, айланып, кӧрібіскен. Пётр, тізең, Аның «Питук тапсаанҷа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың» теен сӧстерін сағысха кир килген.
Тіпчем сағаа, Пётр, пу хараазын, питук тапсаанҷа, син Миннең ӱс хати, пілбинчем тіп, хыйа полыбызарзың, – нандырған ағаа Иисус.
Хайди тӧбін тӱс парғаннарыңны сағысха киріп, пыросыныңар. Пыросынып, пастап иткен киректеріңні идіңер. Іди пыросынмазар, тӱрчедең сірерзер киліп, чарытхыңарны орнынаң хыйа ідібізербін.
Мынзын ундутпаңар! Постарын «Худай чоны» тіп аданчатхан иудейлер сірерні, тӧрееннең иудей ниместерні, «Худайы чох чон» тіп адаҷаңнар. Олар идіңерде таңма иділбееннеңер сірерні іди адааннар.
Израиль чонына, пыросынып, чазыхтарын позыдарға оңдай пирер ӱчӱн, Худай Аны, Устағҷы паза Арачылағҷы идіп, Позының оң саринзар кӧдірген.
Син Минің ӱчӱн ӧл тее парарҷыхсың ма? Сынны сағаа чоохтапчам, питук тапсаалаххаох, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған Иисус.
Иисус ағаа нандырған: – Марфа! Марфа! Син, кӧп нимедеңер сағыссырап, маң чохтанчазың,
Хан-пиг ол ипчіні кӧр салып, айап парып, теен: «Ылғаба»,
Андадох Иисус, Позынаң кӱс сыхханын сизін салып, чонға айланып, сурған: – Кем минің кип-азаама теңді?
Андада Пётр Иисустың «Питук тапсаанҷа, син ӱс хати Миннең тӧдір пазынарзың» теенін сағысха кир килген. Анаң, оортах парып, ол ачығ ылғабысхан.
Сынны сағаа тіпчем: пуох хараазын, питук тапсаалахха даа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған ағаа Иисус.
ол, ӱгренҷілерінің ікізін позынзар хығырып алып, оларны Иисуссар піди сурарға ысхан: – Пістің сағыпчатхан кізібіс Синзің ме алай піске пасхазын сағирға кирек пе? –
Че Пётр, ол кізее нандырып, теен: – Нимедеңер чоохтапчатханыңны пілбинчем. Ол іди чоохтан париғандох, питук тапси тӱскен.
Пётр, сых парыбызып, ачығ ылғап сыххан.