53 Мин сірернең хада кӱннің сай храмда полҷаңмын, че сірер Минзер холларың кӧдірбеҷеңзер. Амды – сірернің тузыңар паза харасхының ӱлгӱзі.
Піс олаңай кізілердең тоғыр чааласпинчабыс, анзын піліңер. Піс тигірдең тӱскен пастыхтардаң, ӱлгӱдегілердең, пу чир ӱстӱндегі харасхы кӱстернің устағҷыларынаң, чабал хуттардаң тоғыр чааласчабыс.
Амды Мин чочыныстығ сағыссырасха пастырчам! Ниме Мин тіп поларбын? «Пабам! Осхыр Мині ӧлер тустаң!» тіп сурыним ма? Че Мин ол тустың ӱчӱн пу чир ӱстӱне килгем.
Ол пісті харасхы ӱлгӱзінең ал халған паза Позының хынған Оолғының хан-ӱлгӱзіне кир салған.
Син оларға харахтарын ас пирерге кирексің: харасхыдаң чарыхсар, сайтан ӱлгӱзінең Худайзар айланар иде, Мағаа киртініп, чазыхтарынаң позып алар иде, паза Минің таллап алған кізілерімнің аразында орын алар иде».
Нымысчылар улуғ абыстарзар паза фарисейлерзер нандыра айлан килгеннер. – Ноға аны пеер ағылбадыңар? – сурғаннар фарисейлер паза улуғ абыстар. –
Чир-чалбахтың кнезі – сайтан – чағын, аннаңар Мағаа сірернең чоохтазарға ӱр халбады. Аның Миннең устаҷаң ӱлгӱзі чоғыл.
Мыны истіп, Иисусты хаап аларға иткеннер. Че Аның тузы ам даа читкелек полғаннаңар, пірдеезі Ағаа теңмеен.
Иисус, храмзар киліп, ӱгрет сыхханда, Андар улуғ абыстар паза чонның ах сағаллары, пас киліп, сурғаннар: – Киректеріңні хайдағ ӱлгӱнең итчезің? Сағаа мындағ ӱлгӱні кем пирген? –
Анаң Иисус Позын тударға килген улуғ абыстарға, храм хадағҷыларының пастыхтарына паза ах сағалларға теен: – Сірер хылыстарнаң паза ӧзектернең Мині, сайбағҷыны ла чіли, тударға килдіңер бе!
Иисусты, тудып алып, иң улуғ абыстың туразынзар ағыл килгеннер. Пётр оларның соонҷа оортахта парған.
Иуда, халас кизегін алып, сах андох сых парыбысхан. Харасхы пол парған.