34 Тіпчем сағаа, Пётр, пу хараазын, питук тапсаанҷа, син Миннең ӱс хати, пілбинчем тіп, хыйа полыбызарзың, – нандырған ағаа Иисус.
Син Минің ӱчӱн ӧл тее парарҷыхсың ма? Сынны сағаа чоохтапчам, питук тапсаалаххаох, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған Иисус.
Андада Иисус ағаа теен: – Сынны чоохтапчам сағаа, пуох хараазын, питук ікі хати тапсаанҷа, Миннең ӱс хати тӧдір поларзың.
Сынны сағаа тіпчем: пуох хараазын, питук тапсаалахха даа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың, – нандырған ағаа Иисус.
Андада Пётр теен: – Обал Худай! Сынны чоохтапчам, мин Ол Кізіні пілбинчем. Олох туста питук тапсабысхан.
Чох, – пазох нандырған Пётр. Сах андох питук тапсабысхан.
Хан-пигім! Мин Синнең хада харибге дее, ӧлімге дее парарға тимдебін, – теен Ағаа Пётр. –
Анаң ӱгренҷілеріне чоохтанған: – Хаҷан сірерні ахча хапчығы даа, сӱӱмек тее, ӧдік тее чох ысханымда, сірер пірее нимее хызылғазар ба? – Чох, пір дее нимее хызылбаабыс, – нандырғаннар олар.
Андада Хан-пиг Пётрзар, айланып, кӧрібіскен. Пётр, тізең, Аның «Питук тапсаанҷа, син Миннең ӱс хати хыйа полыбызарзың» теен сӧстерін сағысха кир килген.