29 Хайди Пабам Мағаа Позының хан-ӱлгӱзін пирген, Мин дее ідӧк сірерге аны пирчем.
Ирееленістерні сыдас парыбыссабыс, Аннаңох хада ӱлгӱ тударбыс. Тӧдір пассабыс, Ол даа пістең тӧдірленер.
Анаң хан Позынаң оң сариндағыларға чоохтанар: «Минің Пабам алғааннары, киліңер, чир чайалғаннаң сығара сірерге тимнелген хан-чирін алыңар.
Истіңер зе, хынған харындастарым! Худай тилекейде чохтарны киртініске пай поларға паза Аның хан-чирін ээленерге таллаан нимес пе? Худай ол хан-чирін Позына хынчатханнарға молҷаан нооза.
Иисус, чағын пас киліп, теен: – Тигірнең чир ӱстӱнде прай ӱлгӱ Мағаа пирілді.
Андада, сынны чоохтапчам сірерге, ээзі андағ нымысчыны прай тура-хазаазын кӧрерге турғыс салар.
Хорыхпаңар, сірер кічіг хой ӧӧрі! Худай Пабаңар Худай хан-чирін сірерге пиреріне чӧпсінче.
«Чахсы, кӱстенҷік чалҷым! Син, кічіг киректе ізестіг полғаның ӱчӱн, амды он саарның пазы поларзың», – нандырған ағаа ээзі.
Ӧӧн хадағҷы килзе, сірерге тӱгенмес сабланыстың сыйии пирілер.
Марығда араласчатхан ноо даа кізі, пу чирдегі сыйыхты утып алар ӱчӱн, матап тимненче. Піс алар сыйых, тізең, мӧгі сыйых полча.
Саарның ханазы он ікі тӧстіктіг полған, ол тӧстіктерде Хурағанның он ікі илҷізінің аттары пазыл парған.
Часкалығлар Хан Худайны киректепчеткеннер, олар Тигір хан-чирінилер!
Часкалығлар орта нименің ӱчӱн сӱрдіртчеткеннер, олар Тигір хан-чирінилер!
«Чахсы паза ізестіг нымысчым! Син кічіг киректе ізестіг полдың. Мин сині кӧп нименің пазында турғызарбын. Ээзіңнең хада ӧрін» – тіп нандырған ағаа ээзі.