14 Сабланзын тигірдегі Худай, амыр хоных ползын чир ӱстӱндегілерге, кемге Худай паарсапча!
Піс киртінізібіс пастыра ахтанып алғаныбыста, Хан-пигібіс Иисус Христостаң пастыра Худайнаң ынағ пол парғабыс.
Хан Худайның адынаң Килчеткенге алғас ползын! Тигірде амыр хоных паза Худайға сабланыс ползын!
Аның кіресте тӧгілген ханынаң чирдегізін дее, тигірдегізін дее амырат салып, Аның пастыра Худай Позынаң прай нимені чарастыр салған.
Ӧлімнің харасхы кӧлегінде чуртапчатханнарны чарыдар ӱчӱн, азахтарыбысты амыр хоныхсар алдыра пастырар ӱчӱн.
Анаң мин тигірдегі, чир ӱстӱндегі, чир алтындағы паза талайдағы прай тіріг нимелернің хысхырысчатханнарын ис салғам: – Ӱлгӱ сіреезінде одырчатхан Худайға паза Хурағанға алғас, аарлас, сабланыс паза ӱлгӱ хаҷан даа ползын!
Ол Израиль чонына амыр хоныхтаңар Чахсы Хабарны Иисус Христос пастыра ыс пирген. Пу Иисус прайзының Хан-пигі полча.
Мағаа ит саларға чахаан нимелеріңні толдыр салып, Сині чир ӱстӱнде сабландырдым.
Позы Хан-пигібіс Иисус Христос, тізең, паза піске хынчатхан, паарсасха толынчатхан, хаҷанға даа пісті ӱтеерт салған, ізеніс пирчеткен Худай Пабабыс
Ноо даа тіл Иисус Христостың Хан-пигібіс полчатханын чарлазын. Андада Худай Пабабыс сабланар.
Худай Худы, тахырах осхас хусха айлан парып, тигірдең Аның ӱстӱне тӱс килген. Тигірдең, тізең, ӱн истілген: – Син Минің хынған Оолғымзың, Син минің кӧңніме тың кірчезің!
Иисустың алнынҷа паза соонҷа чӱгӱр парчатхан кізілер хысхырысханнар: – Осанна! Давидтің тӧлі! – Хан Худайның адынаң Килчеткенге алғас ползын! – Осанна Ӧӧркі Чайаачаа!
Айабин пиріп, пастабох Христостың пастыра толдырарға сағын салған чазыт пӧгінін піске асхан. Ол аны Позының паарсах кӧңнінең иткен.
Мынзын Худай Позының илбек паарсазын сабландырар ӱчӱн иткен. Ол, хынчатхан Оолғын чир ӱстӱнзер ызып, пу паарсасты піске пирген.
Худай сірерні Позының чахсы пӧгіннеріне килістіре хынарға паза идерге кӧстепче.
Худай, піске Иисус Христостың пастыра пирген илбек паарсазын паза чахсызын прай килер тустарға кӧзідер ӱчӱн, іди иткен.
Че чағбан чӱректіг Худай, Позының улуғ хынызынаң піске хынып,
Чӱрееңерде амырны халғысчам, Позымның амыр чӱреемні сірерге пирчем. Мин, чир-чалбах пирчеткен чіли, пирбинчем. Сағыссырабаңар паза хорыхпаңар!
Худай, прай кізілерге тың хынғаннаңар, Позының чалғыс Оолғын даа ӧлімге ысхан. Іди ызып, Оолғына киртінчеткен полған на кізее ӧлбеске, мӧгі чуртастығ поларға оңдай пирген.
Кинетін ангелнің хыринзар тигірнің сиріглері кӧп иде сыға салбинаң, Худайны сабландырып, хыйғы салғаннар: –
Ангеллер, хыйа парып, тигірде чіт чӧрібіскеннерінде, мал хадарҷаңнар пос аразында чоохтасханнар: – Вифлеемзер парып, Хан Худай искірген нименің хайди полғанын кӧр кӧрееңер.