39 Алнында парчатханнар аны, тызып, тымылдырарға харасханнар, че ол уламох тың хысхырған: – Давид тӧлі! Айадах мині!
Иисуссар, холын теерт пирзін тіп, палаларны даа ағыл турғаннар, ӱгренҷілері, ол нимені кӧріп, кізілерні хырысханнар.
Аны хыйа идерге Хан-пигдең ӱс хатап сурынғам.
Чон аразындағы хай пірее фарисейлер Иисусха чоохтанғаннар: – Ӱгретчі! Ӱгренҷілеріңе амыразыннар тіп чоохта. –
Иисус, Давид тӧлі! Айадах мағаа! – хысхырған харах чох кізі андада.
Анаң Иисус хаҷан даа пазырарға кирек полчатханнаңар паза ізеністі чідірбестеңер кип-чоох чоохтап пирген. –
Хыйал сірерге, Моисей Чахии пілігҷілері! Сірер, пілісті асчатхан ізіктің клӱзін алып алып, постарың даа кірбеезер, кірерге иткеннерге дее харығ полғазар.
Ол іди чоохтанған арада, синагога пастығының туразынаң кізі килген. – Хызың ӱреп парды. Ӱгретчіні тикке сағыссыратпа, – теен ол Иаирге.
Полған на сурынған кізі алып алар, тілеен кізі табар, тохлатхан кізее ізік азылар. Аннаңар сурыңар – сірерге Худай пирер, тілеңер – таап аларзар, тохладыңар – сірерге азыл парар.
Ноға іди тың хорых пардар? Киртіністерің пу ла син ме? – нандырған Иисус. Анаң тур киліп, чилнең кӧлні тызып, амырирға чоохтаан. Сах андох ап-амыр пол парыбысхан.
Иисус андартын парчатхан туста, Аның соонҷа ікі харах чох кізі, парып, хысхырған: – Айадах піске, Давидтің тӧлі, Иисус!
Иисус, тохти тӱзіп, ол кізіні Позынзар ағыл килерге чоохтаан. Харах чох кізі пас килгенде, аннаң сурған: –