15 Иисус оларға теен: – Сірер кізілер алнында арығ чӱректіг полаачыхтанчазар, че Худай чӱректеріңні пілче. Кізілер пӧзік паалапчатхан нимелер, анзы Худайның алнында чиркестіг ниме.
Аннаңар, тузы читкелекке, Хан-пиг килгелекке, пір дее нимені ӱзӱрбеңер. Ол харасхыда чазырыл парғанны чарыдыбызар, чӱректегізін іле сығарыбызар. Андада полғанына ла Худайдаң махтас полар.
Кізілер сағызын пілчеткен Худай, иудей ниместерге піскеӧк чіли Худай Худын сыйлап, оларны Позына алчатханын киречілеен.
че чӱректең тӧріпчеткен нымзах, амыр кӧңніңернің уурабас сілии чазазын. Худай анзын аарлапча.
Че Хан-пиг ағаа теен: – Сағам, сірер, фарисейлер, чірче-айахтың тастын на арығлапчазар, істіңер, тізең, чабдыланыснаң чабал хылыхха тол парған.
Чағыным чи кемдір? – сурған Иисустаң анзы, ахтанарға полып.
Мин аның палаларына ӧлім ызарбын. Кізілер чӱректерінің паза сағыстарының сыныхтағҷызы полчатханымны прай тигіриблер піліп аларлар. Сірерге, полғаныңарға ла, иткен киректерің хоостыра тӧлеп пирербін.
Сірер дее, чииттер, улуғларның чооғын исчедіңер. Удур-тӧдір пазымнығ хайызыңар. Худай кӧкеесімнердең тоғыр кӱресче, пазымнығларға, тізең, паарсазын читірче.
Чахығ киректері хоостыра Аның алнында пірдеезі ахтан полбас. Чахығ піске чазых ниме полчатханын пілерін не пирче.
Иисус кізідеңер пасха кізінің чооғы хоостыра піліп аларын кирексібеен. Ол кізінің хылиин Позы пілген.
Прай постарының киректерін кізілерге кӧзідерге ле тіп итчелер. Хамахтарындағы пічіктіг чаламаларын чалбахтаң чалбах итчелер, кип-азахтарындағы чачахтарны узуннаң узун итчелер.
Мин пу чахығларны чиит тустаң сығара толдырчам, – теен ол кізі. –
Фарисей, турып алып, позы алынҷа піди пазырған: «Худай! Пасха кізілер осхас тонағҷы, хыйыхтағҷы, кізінең чӧреечі алай албан чығҷаң пу кізі осхас полбинчатханым ӱчӱн, алғыстапчам Сині.
(Че ол, хомай кирек ӱчӱн алған ахчаа чир садып алып, анда аңдарылғанда, иді чара тӱзіп, істі-харны прай тастына чайылған.
Ӧкіс ипчілерні ӱреге кир саладырлар, анаң чон алнында ӱр пазыраачых поладырлар. Худай чарғызы оларға артых тӱзер.
Олар, Иисусты китеп, сурығларнаң хазалып, пірее чарабас сӧзі ӱчӱн пастыхтарның паза ханның ӱлгӱзіндегілернің холына пирібізерге полып, Андар киртінеечік полчатхан чойырхостарны ысханнар. –
Ораза тутчатхан туста даа, чойырхостар чіли, мӧңіс сырайлығ чӧрбеңер. Олар, ораза тутчатханын кізілерге кӧзідерге полып, мӧңіс сырайлығ поладырлар. Сынны сірерге тіпчем, олар постарының сыйыхтарын амох алып одырчалар.
Пазырчатсаң, синагогаларда паза тасхар пірее пулуңда турып алып, кізі кӧзіне пазырарға хынчатхан чойырхостар чіли полба. Сынны тіпчем сірерге, олар постарының сыйыхтарын хаҷанох алып алғаннар.
Чох кізілерге чахсы нимелер дее идіп одырчатсаң, чойырхостар итчеткен чіли, позыңнаңар синагогаларда паза тасхар суулап чӧрбе. Олар постарын кізілер алнында махтадар ӱчӱн іди итчелер. Сынны сірерге тіпчем: олар постарының сыйыхтарын амох алып одырчалар.
Иисус ӱзінҷі хати сурған: – Ионаның оолғы, Симон! Син Мағаа хынчазың ма? Іди Иисус «Мағаа хынчазың ма» ӱзінҷізін сурғанда, Пётр, хомзын парып, Иисусха нандырған: – Хан-пигім! Сағаа хынчатханымны, Син пілчезің. – Минің хойларымны хадар.
Анаң Иисус, постарын арығ чӱректіг кізібін тіп сананып, пасхаларын нимее салбинчатханнарға мындағ кип-чоох чоохтап пирген: –
Тіпчем сірерге, мынзы, тігізінің хыринда артых ахтағлығ нанған. Позы позын кӧдірчеткен кізінің полғаны ла чабыс пастыртар, че позын чабыс тудынчатхан кізі ӧӧр кӧдірілер.
Чыылығдағылар, Худайға пазырып алып, тееннер: – Хан Худай, Син прайзының чӱреен пілчезің, пу ікі кізінің хайзын таллап алдың, кӧзіт.
Чӱректерні сынапчатхан Худай, тізең, Хуттың сағызын пілче: Хут Худайның кӧңні хоостыра ах-арығларның ӱчӱн сурынча нооза.