30 Че хаҷан пу оолғың, хайда-да ипчілернең кӱлеттеп чӧріп, ис-пайыңны ӱрет салып, айлан килгенде, син ағаа симіс пызо сох пирдің».
Фарисей, турып алып, позы алынҷа піди пазырған: «Худай! Пасха кізілер осхас тонағҷы, хыйыхтағҷы, кізінең чӧреечі алай албан чығҷаң пу кізі осхас полбинчатханым ӱчӱн, алғыстапчам Сині.
че харындазыңның, ӧліг полып, тіріл килгеніне, чіт парып, табылғанына ӧрініп, кӱлеттирге кирекпіс».
Кӧбізі артханын салған, че пу ӧкіс ипчі, тізең, чіҷең ниме алар ахчазын салды.
Че улуғ оолғы пабазына нандырған: «Мин, мынҷа чыл синде тоғын салып, хаҷан даа сағаа харыспаам, че син мағаа, арғыстарымнаң хада кӱлеттеп аларға, ӧскіҷекті дее сох пирбеезің.
Пабазы, тізең, улуғ оолғына чоохтанған: «Оолғым! Син сыбыра миннең хадазың, нинҷе пар нимем прай сини,