3 Иисус, тізең, оларға мындағ кип-чоох чоохтап пирген: –
Фарисейлер паза Моисей Чахии пілігҷілері перінісклееннер: – Ол, чазыхтығларны позына чағын киріп, оларнаң хада азыранча.
Сірернің хайзыңар, чӱс хойлығ полып, оларның пірсін чідір салып, тоғызон тоғыс хойын чазыда тастап, ол чіт парған чалғыс хойны, таап алғанҷа, тілеп чӧрбес?
Парыңар! «Мин тайығны нимес, ӧлҷей киректепчем», – тіп пазылған сӧстерні піліп аларға кӱстеніңер. Мин пеер арығ чӱректіг кізілерні нимес, че чазыхтығларны, чазыхтарынаң хыйа ползыннар тіп, хығырарға килгем.
Иисус оларға кӧп нимедеңер кип-чоохтар пастыра чоохтаан: – Мына таарығҷы таарирға сыххан.
Иисус ікінҷі хати Пётрдаң сурған: – Ионаның оолғы, Симон! Син Мағаа хынчазың ма? – Йа, Хан-пигім! Син пілчезің, мин Сағаа хынчам, – нандырған Пётр. – Минің хойларымны хадар, – теен Иисус.
Олар, аны истіп, Худайны сабландырғаннар, анаң Павелге тееннер: – Кӧрчезің, харындас, нинҷе муң иудей Худайға киртін сыххан. Олар прайзы Моисей Чахии ӱчӱн турысчалар.
