19 Синің оолғың тіп аданарға паза турыстығ нимеспін, чалҷаа даа алып ал“».
Аны кӧр салып, Симон-Пётр, Иисустың алнында тізекке тӱзіп, чоохтанған: – Хан-пигім! Мин чазыхтығ кізібін, хыйа пар миннең!
Ана іди, тузы читсе, Худай сірерні кӧдірібіссін тіп, Аның кӱстіг ӱлгӱзіне кіріңер.
Мин илҷілернің иң кічиибін, илҷі тіп адаларға даа турыстығ нимеспін. Мин Худай тигірибін сӱргем нооза.
Ибзер нанып, пабама чоохтирбын: „Пабам! Мин тигірдең паза синнең тоғыр чазых ит салғам.
Анаң, тыхтанып, ибінзер нан сыххан. Пабазы, оолғын ырахтынох кӧр салып, айап парған. Оолғынзар чӱгӱр киліп, хуҷахтап, охсанған.