18 Че прай ол кізілер, чӧптезіп алған на чіли, килер орнына пыросын сыхханнар. Пір кізі теен: «Мин чир алып алғам, аны кӧр килерге кирек; сурынчам, пыромны таста».
Иисус, аның іди сағыссырапчатханын кӧріп, чоохтанған: – Хайдағ сидіктір пай кізілерге Худай хан-ӱлгӱзінзер кіріп аларға!
сын пілістең хыйызып, кип-чоохтарға сабыларлар.
Че мӧгі чуртасты алып аларға Минзер килерге хынминчазар.
Ол Позының чонынзар килген, че олар Аны постарына чағын кирбееннер.
Тігенектер аразына тӱскен ӱреннер, тізең, – Худайның сӧзін исчеткен кізілер, че сағыссырастарға, пайға, чуртастың чырғалларына пастырып, пір дее туза ит полбин салчалар.
Араңарда чӧреечі алай Худайны улуғлабинчатхан кізі пол парбазын. Исав осхас кізілер пір азырал ӱчӱн улуғ оолның ӱлӱзін орнастырыбызарға тимделер.
Димас, пу чуртасха хынығып, мині тастап, Фессалоник саарзар парыбысты, Крискент – Галат чирінзер, Тит – Далмат чирінзер, чалғыс Лука ла миннең хада.
Азыранар тус чит килгенде, ол кізі, чалҷызын ызып, хығырған аалҷыларына чахыбысхан: «Киліңер, прай ниме тимде».
Ікінҷізі теен: «Мин он пуға садып алғам. Ам олар хайди хыра тартчатханнарын сынап кӧрерге итчем; сурынчам, пыромны таста».
Итсе-де, мағаа, кізі позыма, ізенерге чарирҷых. Пасхаларының хыринда ит-ханға ізенҷең кізі мин артых ла полам: