45 Андада Моисей Чахии пілігҷілерінің пірсі чоохтанған: – Ӱгретчі! Пу нимені чоохтап, Син пісті дее хомзындырчазың.
Піс тее кӧрбинчебіс пе? – сурғаннар Аннаң фарисейлернің хай піреезі. –
Пастыхтарның алай фарисейлернің аразынаң піреезі ағаа киртінген ме?
Мин, оларның иткен киректері хомай полчатханын чоохтапчатханым ӱчӱн, олар Мині хырт кӧрчелер, сірерні, тізең, хырт кӧрбинчелер.
Хыйал сірерге, Моисей Чахии пілігҷілері! Сірер, пілісті асчатхан ізіктің клӱзін алып алып, постарың даа кірбеезер, кірерге иткеннерге дее харығ полғазар.
Иисус, тізең, нандырған: – Сірерге дее, Моисей Чахии пілігҷілері, хыйал! Сірер кӧдірҷее чох аар чӱкті кізілерге артыбысчазар, постарың, тізең, ол чӱкке салаа даа узынаң теңминчезер.
Оларның пірсі, Моисей Чахии пілігҷізі, Иисусты сыныхтап, сурған: –
Че фарисейлернең Моисей Чахии пілігҷілері, Худай кӧңнін постарынаң хыйа идіп, Иоаннаң пастыра кіреске тӱзерінең тоғыр полғаннар.