28 Ангел, Мариязар киліп, теен: – Изен, Худай паарсазы тӱскен хыс! Хан Худай синнең хада. Ипчі кізілернің иң алғастығы синзің.
Андада ангел ағаа теен: – Хорыхпа, Мария. Син Худай паарсазын алғазың нооза.
Мынзын Худай Позының илбек паарсазын сабландырар ӱчӱн иткен. Ол, хынчатхан Оолғын чир ӱстӱнзер ызып, пу паарсасты піске пирген.
Мин синнең хадабын, нооза. Пу саарда Минің кізілерім кӧп, аннаңар сағаа пірдеезі хомай итпес.
Елисавет, тізең, ӧтіг табыснаң чоохтанған: – Ипчілернің иң алғастығы синзің, істіңдегі дее пала алғастығ!
Ол, тізең, чоохтанчатхан кізее піди нандырған: – Кем Минің іҷем? Кемнер Минің харындастарым?
Ол Давид тӧлінең сыххан Иосифке худалал парған Мария тіп хыссар килген.
Мария, тізең, аның сӧстерін истіп, алаң ас парған, пу чолабиттің ниме таныхтапчатханын піліп аларға сіренген.