4 Мині ысхан Худайның киректерін кӱн хонғалахха толдырарға кирекпін. Харасхы килир. Ол килзе, пірдеезі пір дее ниме ит полбас.
Чарых сірернең хада ӱр полбас. Чарых мындада, харасхы сірерге тӱспезін тіп, чарыхта чӧріңер. Харасхыда чӧрчеткен кізі хайдар парчатханын пілбинче.
Кӱннер чабалдаңар, пар тусты тузалығ иртіріңер.
Мині ысхан Пабамның кӧңнін толдырып, Аның киреен ит салары Минің чиизім полча, – нандырча Иисус. –
Ол оңдайнаң, тузыбыс ханҷа пар, анҷох прайларына чахсы ниме итчедербіс. Уламох пір киртіністегілерібіске.
Мағаа ит саларға чахаан нимелеріңні толдыр салып, Сині чир ӱстӱнде сабландырдым.
Тоғырхыларнаң хыйға тудыныңар, пар тусты тузалығ иртіріңер.
Минде, тізең, Иоанның киречілеенінең дее улуғ киречілес пар: Пабам Мағаа итчең нимелер пирген, оларны толдырчатханым Пабамның Мині ысханын таныхтапча паза киречілепче.
Мин сірерге, Пабамның Мағаа пирген кӱзінең кӧп чахсы киректер идіп, кӧзіт пиргем. Хайзының ӱчӱн сірер Мині таснаң чоо чаалап саларға итчезер? – теен оларға Иисус. –
Пабамның киректерін итпинчетсем, Мағаа киртінмеңер.
Піс позыбыс кӧрген паза искен нимелердеңер чоохтабин пол полбинчабыс.
Иисус иудейлерге піди чоохтанған: – Сынны чоохтапчам сірерге, Оолғы Пабазының иткен киректерін кӧрбеен полза, Позы алынҷа пір дее ниме ит полбасчых. Пабазы итчеткен нимені Оолғы даа идедір.
Иисус, тізең, кізілерге чоохтаан: – Мин, сірернең хада ӱр полбин, Мині ысхан Пабамзар парарбын.
«Пісті пірдеезі тоғысха чаллабаан», – тееннер олар. «Сірер дее винограднигімзер парыңар, тоғынып алған ахчаны тӧлеп пирербін» – чоохтанған оларға ол.
Иисус холы хураан кізее теен: – Чон алнына сых!