64 Че сірернің араңарда киртінминчеткеннер парлар. Иисус, Позына киртінминчеткеннерні паза Позын садыбызар кізіні пастабох пілгеннеңер, мыны чоохтаан.
Мин теем нооза, сірер Минің хойларымның санынаң нимессер, аннаңар Мағаа киртінминчезер.
Худайдаң пір дее ниме чазыр полбассың. Прай чайалған ниме Аның хараа алнында паза Ағаа азых. Аның алнында піс иткен киректерібіс ӱчӱн нандырығ тударбыс.
Че тӧзінде салылған Худай тазында мындағ таңма: «Хан Худай Позының чонын пілче» паза «Хан Худайның адын алынған кізінің полғаны ла чой киректең тӧдір пассын».
Худай пурун піл салған кізілерге, Позының Оолғы кӧп харындастарының аразында тун палазы ползын тіп, Позының Оолғына тӧӧй поларға турғыс салған.
Че Иисус, ӱгренҷілерінің нимее чӧпсінминчеткеннерін піліп, оларға теен: – Пу сӧстер сірерні изі чохтандырчалар ба?
Мин сірерні пілчем, сірерде Худайға хыныс чоғыл.
Худайға Позының хас-хаҷаннаң итчеткен киректері прайзы пілдістіг.
Ол тустаң сығара ӱгренҷілернің аразында кӧп кізі, Иисустаң хыйа полыбызып, Аннаң хада паза чӧрбеен.
Че Мині кӧрген дее ползар, Мағаа киртінминчезер тіп, чоохтаам сірерге.
Сірер Аны пілбинчезер, Мин, тізең, пілчем. Мин Аны пілбинчем теен ползам, сірерӧк осхас чой поларҷыхпын. Че Мин Аны пілчем паза Аның сӧзін толдырчам.
Иисус оларға нандырған: – Сірер чирдеңзер, Мин, тізең, тигірдеңмін. Сірер пу чир-чалбахтаңзар, Мин, тізең, пу чир-чалбахтаң нимеспін.
Симон Кананитнең Иуда Искариот, ол соонаң Иисусты садыбысхан.
Аның ӱгренҷілерінің аразында кӧп кізі, мыны истіп, чоохтасхан: – Хайдағ аар сӧстер! Кем мыннаң чарас полар?
Иисус, Позынаң ниме поларын прай пілген дее полза, алнынзар сығып, олардаң сурған: – Кемні тілепчезер? –