54 Минің ит-сӧӧгімні чіпчеткен паза ханымны ісчеткен кізі мӧгі чуртастығ полар. Мин аны тӱгенҷі кӱнде тірілдір саларбын.
Амды мин позым чуртабинчам, минде Христос чуртапча. Сағам пу позым чуртапчатханым, тізең, Худайның Оолғына киртініснең чуртапчатханым полча. Ол мағаа хынча паза минің ӱчӱн Позын ӧлімге пир салған.
Сынны чоохтапчам сірерге, Мағаа киртінчеткен кізі мӧгі чуртастығ поладыр.
Худай Худы ла чуртасты пирче, мында кізінің кӱзі чоғыл. Минің чоохтапчатхан сӧзім чуртас пирчеткен Худайның Худы полча.
Сірер ардап парчатхан чиис ӱчӱн нимес, че мӧгі чуртас пирчеткен чиис ӱчӱн тоғынарға кӱстеніңер. Кізі Оолғы, Ағаа Худай-Пабазы ӱлгӱ пиргеннеңер, ол чиисті сірерге пир полар. –
Че Минің пирер суумны іскен кізі хаҷан даа сухсабас. Минің пирер суум аның істінде мӧгі чуртас пирчеткен хара суға айлан парар, – нандырған Иисус. –
Минің ит-сӧӧгім – сын ас-тамах, ханым – сын ісчең суғ.