32 Минің сірер пілбинчеткен чиизім пар, – нандырған Иисус.
Мині ысхан Пабамның кӧңнін толдырып, Аның киреен ит салары Минің чиизім полча, – нандырча Иисус. –
Истіп пілчеткен кізі, Худай Худы тигіриблерге ниме тіпчеткенін, иссін. Чиңіс тутхан кізее тигірдең тӱскен чазырған тамахты чирге пирербін. Мин ағаа наа ат-сола пазыл парған ах тасты пирербін. Аны алған кізідең пасха ол ат-соланы пірдеезі пілбинче».
Мына піди піске, кӱстеніп тоғынып, кӱс чохтарға полызарға паза Иисус Хан-пигібістің сӧстерін ундубасха кирек полчатханын мин сірерге прай нименең кӧзіткем. Ол Позы даа тіҷең нимес пе зе: «Пирчеткені алчатханынаң часкалығ».
Ӱгренҷілері, тізең, ипчі саарзар парыбысхан туста Иисустаң сурынғаннар: – Ӱгретчі, азыранып ал. –
Ӱгренҷілері пос алынҷа чоохтасханнар: – Піреезі Ағаа чіҷең ниме ағыл пирді бе? –
