19 Пигім, кӧрчем, Син ухаанҷы полтырзың.
Андада, Иисустың иткен хайхазын кӧр салып, кізілер тееннер: – Пу сыннаң даа чир ӱстӱне килерге салылған ухаанҷы полтыр.
Анзын кӧріп, Иисусты хығырған фарисей позы алынҷа чоохтан салған: «Пу кізі, сыннаң ухаанҷы полған полза, азахтарына теепчеткен ипчінің кем полчатханын пілерҷік, ол чазыхтығ ипчі нооза».
Анаң харах чох полған кізідең пазох сурғаннар: – Харахтарыңны имнебіскен кізідеңер ниме чоохтирзың? – Ол ухаанҷы, – нандырған ол.
Прайзы, хорых парып, Худайны саблап, чоохтанған: «Пістің арабыста Илбек Ухаанҷы», «Худай Позының чонынзар килтір».
Пу сӧстерні искеннернің илеедезі чоохтасхан: – Ол сын ухаанҷы полтыр.
Чон, тізең, нандырған: – Пу ухаанҷы Иисус. Ол Галилей чиріндегі Назареттең.
Нимедеңер? – сурған Иисус. Олар Ағаа нандырғаннар: – Назареттең сыххан Иисустаңар. Ол Худайның даа, чонның даа алнында сӧзінең паза киректерінең кӱстіг Ухаанҷы полған.
Минің ниме иткенімні мағаа прай чоохтап пирген Кізіні, парып, кӧр киліңер. Ол Мессий-Христос полбазын?
Син пис хати ирге парғазың. Ам синнең хада чуртапчатхан кізі дее синің ирің нимес. Анзын син орта чоохтадың, – тіпче Иисус. –
