12 Киліңер, азыраныңар, – теен Иисус. Ӱгренҷілерінің пірдеезі Аның Кем полчатханын сурарға тідінмеен. Олар Аның Хан-пиг полчатханын пілгеннер.
Прай чонға нимес, че піске ле, Худай таллаан киречілерге, піске, кем Иисуснаң хада, Аның ӧлімнең тірілгені соонда, азыранып, іскен.
Иисус, оларның ниме сурарға итчеткеннерін кӧріп, чоохтаан: – «Тӱрче полза, сірер Мині кӧрбессер, че соонаң Мині пазох кӧрерзер» тіп чоохтанчатханымнаңар удур-тӧдір сурастырғласчазар ба?
Олар азыранып алғанда, Иисус Симон-Пётрдаң сурған: – Ионаның оолғы, Симон! Син Мағаа пасхаларынаң тың хынчазың ма? – Йа, Хан-пигім! Син пілчезің, мин Сағаа хынчам, – нандырған Пётр. – Минің хурағаннарымны хадар, – теен Иисус.
Че ӱгренҷілері Аны оңар полбааннар, сурарға, тізең, тідінмееннер.
Іди теен туста, Аның ӱгренҷілері нандыра айлан килгеннер. Иисустың ипчінең чоохтасчатханына таңнап парғаннар. Че оларның пірдеезі «Сағаа пу ипчідең пірее ниме кирек пе?» алай «Ноға Син пу ипчінең чоохтасчазың?» тіп сурбаан Иисустаң.
Че ӱгренҷілері Аны оңар полбааннар, Аның чазыт сағызы пілдістіг нимес полған. Иисустаң сурарға, тізең, тідінмееннер.
Пірдеезі Ағаа пір дее сӧс нандыр полбаан. Аннаң сығара пірдеезі Аны сурастырғлирға тідінмеен.
Симон-Пётр, парып, сӧзірбее толдыра кір парған чоон палыхтарны чарға сығар килген. Сӧзірбеде пір чӱс иліг ӱс палых полтыр. Андағ даа кӧп полза, сӧзірбе талалбаан. –