2 Мария, Симон-Пётрзар паза Иисустың хынҷаң ӱгренҷізінзер чӱгӱр парып, теен: – Хан-пигібістің сӧӧгін хуюдаң кемнер-де апарыбыстырлар, хайдар иткеннерін, тізең, пілбинчебіс.
Иисустың хынчатхан ӱгренҷізі Аннаң хости одырған.
Син ноға ылғапчазың? – сурғаннар аннаң ангеллер. – Минің Хан-пигімні апарыбысханнар, Аны хайдар салғаннарын пілбинчем, – нандырған Мария.
Ана ол ӱгренҷі, прай пу нимелердеңер чоохтап, пу киндені пас салған. Ол чоохтаан нимелернің сын полчатханын піс пілчебіс.
Андада Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі Пётрға чоохтанған: – Пу Хан-пигібіс! Симон-Пётр, Аның Хан-пиг полчатханын истіп салып, кип-азаан табырах кизіп (ол кип-азаан суур салған полған), суға сегірібіскен.
Иисус, іҷезін паза аннаң хости турчатхан Позының хынған ӱгренҷізін кӧр салып, іҷезіне теен: – Ипчі кізі. Пу синін оолғың.
Пётр, тізең, соонзар айланып, постарының соонҷа Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі килчеткенін кӧр салған. Ол хаҷан-да, иирде азыранчадып, Иисусха чағын одырып, «Иисус пиг, Сині кем садыбызар?» тіп сурған полған.
Син ноға ылғапчазың? Кемні тілепчезің? – сурған Иисус. – Пиг, син Аны сығар парыбысхан ползаң, чоохта мағаа, хайда салғазың. Мин Аны алып алам, – теен Мария, Иисусты сад кӧрҷең кізее санап. –
Олар, ол тусха читіре, Иисустың тіріл килерінеңер Худай Пічиинде пазыл парғанын пілбеен полғаннар.