26 Иисус, іҷезін паза аннаң хости турчатхан Позының хынған ӱгренҷізін кӧр салып, іҷезіне теен: – Ипчі кізі. Пу синін оолғың.
Ана ол ӱгренҷі, прай пу нимелердеңер чоохтап, пу киндені пас салған. Ол чоохтаан нимелернің сын полчатханын піс пілчебіс.
Мария, Симон-Пётрзар паза Иисустың хынҷаң ӱгренҷізінзер чӱгӱр парып, теен: – Хан-пигібістің сӧӧгін хуюдаң кемнер-де апарыбыстырлар, хайдар иткеннерін, тізең, пілбинчебіс.
Иисустың хынчатхан ӱгренҷізі Аннаң хости одырған.
Пістің анда ноо киреебіс. Хайхастар идер тузым ам даа читкелек, – нандырча Иисус. –
Андада Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі Пётрға чоохтанған: – Пу Хан-пигібіс! Симон-Пётр, Аның Хан-пиг полчатханын истіп салып, кип-азаан табырах кизіп (ол кип-азаан суур салған полған), суға сегірібіскен.
Пётр, тізең, соонзар айланып, постарының соонҷа Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі килчеткенін кӧр салған. Ол хаҷан-да, иирде азыранчадып, Иисусха чағын одырып, «Иисус пиг, Сині кем садыбызар?» тіп сурған полған.