23 Иисустың хынчатхан ӱгренҷізі Аннаң хости одырған.
Иисус, іҷезін паза аннаң хости турчатхан Позының хынған ӱгренҷізін кӧр салып, іҷезіне теен: – Ипчі кізі. Пу синін оолғың.
Пётр, тізең, соонзар айланып, постарының соонҷа Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі килчеткенін кӧр салған. Ол хаҷан-да, иирде азыранчадып, Иисусха чағын одырып, «Иисус пиг, Сині кем садыбызар?» тіп сурған полған.
Андада Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі Пётрға чоохтанған: – Пу Хан-пигібіс! Симон-Пётр, Аның Хан-пиг полчатханын истіп салып, кип-азаан табырах кизіп (ол кип-азаан суур салған полған), суға сегірібіскен.
Мария, Симон-Пётрзар паза Иисустың хынҷаң ӱгренҷізінзер чӱгӱр парып, теен: – Хан-пигібістің сӧӧгін хуюдаң кемнер-де апарыбыстырлар, хайдар иткеннерін, тізең, пілбинчебіс.
Кӧріңер, хайди хынған Ол ағаа! – тееннер иудейлер.
Иисус Марфаа, аның туңмазы Марияа паза оларның харындазы Лазарьға хынҷаң.
Ікі пиҷе Иисуссар, «Хан-пигібіс! Синің хынчатхан кізің ағырча» тіп, чоохтирға кізі ысханнар.
Ана ол ӱгренҷі, прай пу нимелердеңер чоохтап, пу киндені пас салған. Ол чоохтаан нимелернің сын полчатханын піс пілчебіс.
Андада ол, Иисуссар чағын полып, сурған: – Хан-пигім, кемдір ол? –
Худайны пір дее кізі хаҷан даа кӧрбеен. Пабазының иң чағыны, чалғыс Оолғы ла, кӧріп, Аннаңар піске, прай чоллап, искір пирген.
Анаң ол чох кізі ӱреп парған, ангеллер, тізең, аны Авраамның хыринда одырт саларға апарыбысханнар. Пай даа ӱреп парған. Аны чыып салғаннар.
Кемнеңер іди чоохтапчатханын Иисустаң сурзын тіп, Симон-Пётр ол ӱгренҷее танығ пирібіскен.
