28 Анаң Марфа, іди тіп, Мария туңмазынзар парып, кізі испезін тіп, ағырин хығырған: – Ӱгретчі мында, сині хығырча.
Сірер Мині Ӱгретчім паза Хан-пигім тіп адапчазар. Анзы орта.
Марфа, Иисустың килчеткенінеңер истіп, Ағаа удур парған. Мария, тізең, ибде одыр халған. –
Иисус, тохтап, чоохтанған: – Хығыр киліңер аны. Харах чох кізіні хығырып, тееннер ағаа: – Че, ӧрін. Турып, пас пеер. Ол сині хығырча.
Андада Иисустың хынҷаң ӱгренҷізі Пётрға чоохтанған: – Пу Хан-пигібіс! Симон-Пётр, Аның Хан-пиг полчатханын истіп салып, кип-азаан табырах кизіп (ол кип-азаан суур салған полған), суға сегірібіскен.
Мария! – теен Иисус. Мария, Иисуссар сырайынаң айланып, еврей тілінең «Раввуни», «Ӱгретчім», теен. –
Ағаа хадағҷы ізік ас пирче. Хойлар аның ӱнін исчелер, ол, хойларны аттарынаң адап, сығарча.
Филипп, Нафанаилге тоғазып, чоохтанған: – Піс Моисей Чахиинда паза ухаанҷыларның пічиинде пазылған Кізіні таап алғабыс. Ол Назареттегі Иосифтің оолғы Иисус. –
Ол, сах андох Симон харындазына тоғазып «Піс кізілер сағыпчатхан Мессийні (пу «Христосты» теені полча) таап алдыбыс» тіп, аны Иисуссар ағыл килген. Иисус, Симонны кӧріп, теен: – Син, Симон, Ионаның оолғы, Кифа (пу грек тілінде Пётр полча) тіп адаларзың.
Анаң тура ээзіне чоохтирзар: «Ӱгретчі, ӱгренҷілерінең хада Па́сха чиизін чіҷең орын хайдадыр тіп, сурча».
ол кірген тураа хадох кіріп, иб ээзіне чоохтирзар: «Ӱгретчі ӱгренҷілерінең хада Па́сха чиизін чіҷең орын хайдадыр тіп сурапча».
Иисус оларға теен: – Сірер, саарда пір кізізер парып, чоохтаңар ағаа: «Ӱгретчі тіпче: „Минің тузым чағын. Синде Па́сха ӱлӱкӱнін ӱгренҷілерімнең хада иртірербін“».
Аннаңар тӱс парған холларыңны кӧдірібізіңер, пос пол парған чӱллеріңні хатырыбызыңар.
Аннаңар сағам сірер хайди итчезер, ідӧк удур-тӧдір часхарызыңар паза ӱгредізіңер.
Мария, аны истіп, тура хонып, Иисуссар парған.
Иисус, аалзар кірбин, Марфанаң тоғасхан орындох полған.