30 Пабамнаң Мин – пірбіс.
Иисус нандырған: – Филипп, Мин сірернең хада нинҷе-нинҷе тус пол салдым, син, тізең, Мині ам даа пілбинчезің ме? Мині кӧрген кізі, Пабамны даа кӧрген полча. Хайди син «Піске Пабаны кӧзіт пир» тіпчезің?!
Пу оңдайнаң прайзы, Пабазын хайди улуғлапчалар, сах іди Оолғын улуғлазыннар. Оолғын улуғлабинчатхан кізі Аны ысхан Пабазын даа улуғлабинча.
Парыңар, прай чоннарны Пабаның, Оолғының паза Худай Худының адынаң кіреске тӱзіріп, Мин сірерге идерге чахаан нимелерні толдырарға ӱгредіп, оларны Минің ӱгренҷілерім ит салыңар. Прай кӱннерде, тӱгенҷі тус тоозылғанҷа, Мин сірернең хадабын. Аминь.
Мағаа хынчатхан кізі Минің сӧзімні толдырар. Пабам ағаа хынар, Пабамнаң Мин, тізең, аныңзар киліп, анда аннаң хада чуртирбыс, – нандырған Иисус. –
Сынны сірерге чоохтапчам, Авраам тӧреелектӧк, «Мин Минмін» полғам, – нандырған Иисус.
Иисус, тізең, оларға теен: – Пабам тынағ чох тоғынча. Мин дее ідӧк тоғынчам.
Пабам прай нимені Мағаа пирген. Оолғын Пабазынаң пасха пір дее кізі пілбинче, Пабазын даа Оолғынаң пасха, паза Оолғы Пабазынаң таныстырарға хынған кізілердең пасха пірдеезі пілбинче.
Худай Оолғының, піссер киліп, сын Худайны піліп алар сағысты піске пиргенін пілчебіс. Піс сын Худайдабыс, Аның Оолғы Иисус Христостабыс. Ол – сын Худай паза мӧгі чуртас.
Минің прай нимем Сини, Синің прай нимең Мини. Олар мині сабландырғаннар.
Ікінҷілес чох, пістің киртінізібістің илбек чазыды мындағ: Худай кізі ит-сӧӧгінде килген, Худай Худы Аны пір пырозы чох чарлаан. Ангеллер Аны кӧргеннер, Аннаңар чоннарға чоохталған. Тиксі-тилекейде Ағаа киртінгеннер. Худай сабланыснаң Аны ӧӧрлеткен.
Пабамда пар ниме прай Мини. Аннаңар «Ол Миннең искен нимені сірерге чоохтап пирер» тідім.
Тигірде ӱс киречі пар: Паба, Сӧс паза Худайның Худы. Олар ӱзӧлең пір осхастар.
Хойларны пирген Пабам прайзынаң илбек. Оларны пірдеезі Пабамның холынаң оғырлап полбас.
