20 Оларның аразында кӧп кізі піди теен: – Ол, айнаа хаптырт салып, ниме ле полза чоохтанча. Нимее Аны исчезер?
Істіңе айна кір парды ба? Кем сині ӧдірерге итче? – нандырғаннар иудейлер. –
Аны истіп, туғаннары «Иисус алҷаахча» тіп, Аны апарыбызарға килгеннер.
Иудейлер ағаа теенер: – Синің істіңде айна одырчатханын амды піліп алдыбыс. Авраам паза ухаанҷылар ӱреп парғаннар. Хайди син «Минің сӧзімні толдырчатхан кізі хаҷан даа ӧлбес» тіпчезің!
Павел іди арачыланчатханда, Фест хысхыра тӱскен: – Павел, син алаахчазың! Улуғ ӱгредииң синің сағызыңны ардатча. –
Ӱгренҷі ӱгретчізі осхас, нымысчы ээзі осхас полза, чидер. Тура ээзін айналар ханы «Веельзевул» тіп адазалар, турадағылардаңар даа іди тібестер бе?
Фарисейлер, тізең: – Ол айналарны айналар ханының кӱзінең сӱрібісче, – тіп чоохтасханнар.
Иоанн, киліп, ораза тудып, араға іспезе дее, аны «айнаа хаптырған» тіҷеңнер.