6 Хан-пигім! Ниме идерге чахирзың мағаа? – сурған Савл, хорығып паза сірлезіп ала. – Турып, саарзар пар. Ниме идерге кирек полчатханын сағаа анда чоохтирлар, – нандырған ағаа Хан-пиг.
Андада мин сурғам: «Хан-пигім! Мағаа ниме идерге кирек?» «Турып, Дамасксар пар. Анда сағаа ниме идерінеңер прай чоохтап пирерлер», – теен мағаа Хан-пиг.
Че тур, азахтарыңа тур. Сині Позымның нымысчым идіп аларым ӱчӱн, син кӧрген ниме паза Минің сағаа ас пирер нимеме киречі идіп аларым ӱчӱн, Мин синің харааңа кӧріндім.
Сірер дее, хынғаннарым, чоох истеечі поларға кирексер. Итсе, хада полғанымда, чоох исчең полғазар. Че сағам даа, мин сірернең хада ниместе, уламох чоох истеечі полыңар, хорығып, халтырап ала, арачыланысха чидіңер.
Исаий, тізең, тідімніг чоохтапча: «Мині тілебееннері мині тапханнар. Миннеңер сурбааннарға азыл пардым».
Худайның хайди ахтапчатханын пілбин, олар постары ахтанып аларға харасчалар. Аның ӱчӱн олар постарын ахтапчатхан Худайның холына пирбееннер.
Мин хаҷан-да чахығ пілбин чуртаан полғам. Че хаҷан чахығ килгенінде, чазых тіріл парған.
Аның соонаң Чахығ пирілген. Іди чазыхтың кӧбі кӧзіділ парған. Чазых кӧптел парғанда, паарсас улам ас сыххан.
Амды, Иоппи саарзар кізілер ызып, Пётр тіп солалығ Симонны хығырып ал. Ол Пётр талай хазында чуртапчатхан тууп истеҷең Симонның туразында ааллапча. Ол, киліп, сағаа чоохтир».
Чӱспазы Корнилий, арығ чӱректіг, Худайға киртінчеткен паза прай иудей чонына улуғлатчатхан кізі ах-арығ ангелінең чахығ алтыр: сині ибінзер хығырып, чооғыңны истіп аларға, – нандырғаннар олар.
Ол туразы талай хазында турчатхан Симонда, тууп истеҷең кізіде, ааллапча. Пётр сағаа позыңны паза прай тураңны арачылап алҷаң сӧстер чоохтап пирер.
Кізілернің, ол сӧстерні истіп, чӱректері ачаан. Олар Пётрға, пасха даа илҷілерге чоохтанғаннар: – Харындастар, амды піс ниме идибіс?
Піске чи ниме идерге кирек? – сурғаннар аннаң кізілер. –
Че пастағыларының кӧбізі соонда пол парар, соондағыларның кӧбізі, тізең, паста пол парар.
Че ол аннаң даа улуғ паарсасты пирче. Аннаңар чоохталча нооза: «Худай улуғзырхостарны тоғыр кӧрче, пазымнығларға, тізең, паарсазын чайча».
Кемзер сірер, Хан-пигім? – сурыбысхан Савл. – Мин син хыйа сӱрчеткен Иисуспын. Сидік сағаа Миннең тоғыр кӱрезерге, – нандырған ағаа Хан-пиг. –