40 Пётр, прайзын сығарыбызып, тізекке тӱзіп, пазырған, анаң, сӧӧксер айланып, чоохтанған: – Тавифа, тур! Ол хыс харахтарын азыбысхан, анаң, Пётрны кӧр салып, одырыбысхан.
Чонны сығар парыбысханнарында, Иисус, кір киліп, хызыҷахты холынаң тудыбысхан. Хызыҷах, тізең, тур килген.
Стефан, тізең, тізекке тӱзіп, ӧтіг ӱннең хысхырыбысхан: – Хан-пигім! Нандырыға тартпа оларны пу чазых ӱчӱн! Іди тіп, ол тоозыл чӧрібіскен.
Иисус, прайзын турадаң сығарыбызып, хызыҷахты холынаң тудып алып, чоохтанған: – Тур, хызыҷах!
Іди чоохтанып, Павел, тізекке тӱзіп, оларның прайзынаң хада пазырған.
Позы, тізең, хыйа тасталған тас синінҷе оортах парып, тізекке тӱзіп, пазыр сыххан: –
Иисус, ибіре чон чыылысчатханын кӧріп, чабал хутха теен: – Тіл тартырчатхан, хулах испес итчеткен чабал хут! Минің чарғы-чахиимны ис: сых пу оолахтаң паза кірбе ағаа!
Ол кӱннерні иртіріп алып, піс чорыхха сығып, чолыбысты аннаң андар узаратхабыс. Пісті прайзы ипчілерінең паза палаларынаң даа хада саар тастына теере ӱдескен. Суғ хазында, тізең, тізекке тӱзіп, пазырып алғабыс.
Син, тізең, пазырчатсаң, тураңа кіріп, ізииң чаап салып, кӧрінминчеткен, че синнең хада полчатхан Пабаңа пазырып ал. Пабаң, тізең, пілдіртпес иде иткеніңні кӧріп, прайзының кӧзіне сағаа сыйых пирер.
Публийнің пабазы, тудан паза істі ағыриинаң ирееленіп, тӧзекте чатхан. Павел андар пас киліп, пазырып алған, анаң холларын андар салып, имнебіскен.