16 Мин ағаа ідӧк кӧзіт пирербін, Минің адым ӱчӱн нинҷе ирее иртерге килізер ағаа.
Ана андада пу ирееленістерде пірдеезі киртіністең тӧдірленмес: постарың пілче нооңзар, пу ирееленістерде сыдас парары пістің ӱлӱзібіс полча.
Ол, піссер кір киліп, Павелнің хурын алып алып, позының азах-холларын палғабызып, теен: – Худай Худы піди тіпче: «Пу хурның ээзін Иерусалимде иудейлер, піди палғап алып, пасха чоннарның холына пирібізерлер».
Прай нимеде тудынчатханыбыс хоостыра Худай нымысчылары полчатханыбысты кӧзітчебіс. Хыйаланыстарда, хызылыста, сидік оңдайларда піс илбек тыстаныс кӧзітчебіс.
Сірерге чоохтаан сӧзімні ундутпаңар: «Нымысчы позының ээзінең улуғ полбинча». Мині ӧдірерге иткеннерінде, сірерні дее ӧдірерге идерлер. Минің сӧзімні толдырғанда, сірернің сӧзіңерні дее толдырарлар.
Сірерні Христостың адының ӱчӱн сӧклепчетселер, сірер часкалығзар: сабланыстың Худы, Худайның Худы сірерге тӱскен нооза. Тігілер аны хырысчалар, сірер, тізең, саблапчазар.
Аның сылтаанда мин пу иреені кӧрчем, че анзынаң уйатпинчам. Пілче ноомза, Кемге киртінчеткенімні паза тӱгенҷі кӱнге теере мағаа пиргенні Аның хайраллир кӱзі парын.
Часкалығзар, хаҷан Минің ӱчӱн сірерні, сӧклеп, сӱрчетселер паза сірердеңер чойланып чабал чоохтапчатсалар!
Андада сірерні иреелеп ӧдірерлер. Минің адымның ӱчӱн сірерні прай чоннар хырт кӧрер.
Син пілчезің сӱрдіргенімні паза иреені ханҷа сыдас парғанымны. Антиох, Икон, Листр саарларында мині хайди сӱргеннерін син прай пілчезің, че Хан-пиг прай пу нимедең мині арачылап халған.
Анда ӱгренҷілерні таап алып, читі кӱн полғабыс. Олар Худай Худы сизіндірген хоостыра Павелге Иерусалимзер парбасха чоохтааннар.
Мин, Иоанн, сірернің харындазыңарбын, Иисус Христосха киртініп, Худайның ӱлгӱзі алтында, чобағларда паза сыдазығда сірернең хадабын. Худай сӧзінеңер паза Иисус Христостаңар киречілеенім ӱчӱн, Патмос олтырыхта ызығда полғам.
Мында даа Сағаа пазырчатхан кізілернің прайзын палғирға чаратчатхан улуғ абыстардаң ӱлгӱ пирілтір.
Хан-пигім! Ниме идерге чахирзың мағаа? – сурған Савл, хорығып паза сірлезіп ала. – Турып, саарзар пар. Ниме идерге кирек полчатханын сағаа анда чоохтирлар, – нандырған ағаа Хан-пиг.
Піске Худайның хан-ӱлгӱзінзер кӧп хыйаллар пастыра кірерге килізер тіп ӱгредіп ала, Худайға киртінерге хығырғаннар паза ӱгренҷілернің кӧңні-сағыстарын тыытханнар.
Че Павел, піске нандырып, теен: – Ниме итчезер сірер? Ноға ылғап, чӱреемні хомзындырчазар? Мин Иерусалимде харибге ле кірерге нимес, че Иисус Хан-пигібістің ады ӱчӱн ӧл парарға даа тимдебін.