14 Мында даа Сағаа пазырчатхан кізілернің прайзын палғирға чаратчатхан улуғ абыстардаң ӱлгӱ пирілтір.
Аны исчеткен кізілер чоо таңнааннар: – Пу мының алнында Иерусалимде Иисусха пазырған кізілерні сӱр чӧрҷең кізі нимес пе зе? Пеер дее оларны, палғап алып, улуғ абыстар холына пирерге килген нимес пе зе?
Анаң, «Иисус Хан-пигім! Минің тынымны алып ал» тіп чоохтанып ала, пазырчатхан Стефанны тастарнаң чаалааннар.
Постаң тустың хынығыстарына сабылба. Хан-пигібісті арығ чӱрекнең хығырынчатхан кізілернең хада сынға, киртініске, хынысха, амырға чағын тудынарға кӱстен.
Коринфтегі Худай тигірибіне. Христос Иисусха киртін парып, Худай кізілері пол парғаннарға, ах-арығ чуртасха хығыртылғаннарға, прайзына, пістің паза оларның ноо даа чирінде Хан-пигібіске Иисус Христосха пазырчатханнарға:
Че, нимее сӱмненчезің? Турып, кіреске тӱс паза Иисус Хан-пигібіссер айланып, чазыхтарыңнаң арығлан». –
Мині Кем ысханын пілбинчеткеннерінеңер, сірер Минің ӱгренҷілерім полчатханнарың ӱчӱн, олар сірерге чабал идерлер.