22 Аннаңар, пу чазығың ӱчӱн пыросынып, Хан-пиге пазыр: арса, Ол пу чӱрееңнең сыххан сағызыңның пырозын тастир.
Худайның сӧзі тіріг паза позының тоғызын ит парча. Ол ікі сари чітіділген хылыстаң даа чітіг. Ол, тирең ӧтіп, кізінің тынын худынаң, сӧӧктерін, тізең, чіліңнерінең чар полар. Ол туйух сағыстарны даа, чӱректің чазыт хынығыстарын даа чарғылапча.
Алай син, Худайның пай паарсазын, Аның пазымнығ, тыстаныстығ полчатханын нимее салбинчазың ма? Худай паарсазының пастыра Позынзар айланарына чоллапчатханын оңарбинчазың ма?
Аннаңар Худай прай кізілерге, Аны пілбеен тустарға хайығ салбин, амды чазыхтарынаң хыйа полыбызарға чахыпча.
Хан-пиг, тізең, ағаа теен: – Турып, тасхар сых. Анаң Кӧні тіп адалчатхан орамзар пар. Иуданың туразында Тарс саардаң сыххан Савл теен кізіні сурарзың. Ол сағам анда пазырча.
Мин ағаа чӧреечі хылиин тастирға тус пиргем, че ол пыросынарға хынминча.
Че Пётр ағаа нандырған: – Худайның сыйиин ахчаа алып аларға иткенің ӱчӱн, ағылған кӱмӱзің дее, син дее чох пол парыңар!
Чазыхтарың тасталзын тіп, пыросыныңар паза Худайзар айланыңар.
Пётр, тізең, оларға теен: – Полғаныңар ла, чазыхтарыңнаң хыйа полып, чазыхтарыңны позыттыртып алар ӱчӱн, Иисус Христостың адынаң кіреске тӱзіңер. Андада Худай Худын тикке аларзар.