2 Мындағы кізілер піске уғаа чалахай хайғаннар. Наңмыр чаап, соох полчатханнаңар, олар пісті кӧйчеткен от хазынзар чылынарға хығырғаннар.
Иб-чуртыңарға чол чӧрчеткен кізілерні кирчедіңер. Піреелері, іди идіп, постары даа пілінмин халып, ангеллерні аалҷы иттірлер.
Андада – грексің ме алай иудейзің, сӱннет итіргезің ме алай итірбеезің, ырахтын килген кізізің ме алай скифсің, хулзың ма алай пос тӧреен кізізің – пасхазы чоғыл. Че прай ниме паза прай нимеде – Христос.
Мин прайзының алнында алымнығбын: гректернің дее, сас чонның даа, хыйғаларның даа, сағыс чохтарның даа.
Мин ӱзе тоғынҷаңмын, узубин даа, астап-сухсап таа чӧрҷеңмін, ораза тутчаңмын, соохха тооп, кисчең кибім чох ирееленҷеңмін.
Олтырых чоны, аның холында салбаңнапчатхан чыланны кӧр салып, чоохтасхан: – Пу кізі – кізі ӧдірген осхас. Талай салғахтарынаң арачылан халған даа полза, Худай чарғызы пазох ағаа ӧлім ысча.
Че мағаа олар пір дее ниме таныхтабинчалар. Ол тіллернің пірсінең чоохтанчатхан кізі мағаа чат кізізі, ол кізее дее мин чат чирінең килген кізібін.
Кем кічіг кізее, Минің ӱгренҷім полчатханы ӱчӱн не, чірченең соох суғ пирер, ол кізі, сынны сірерге тіпчем, сыйығы чох халбас.
Пазағы кӱнінде Сидон саарға читкебіс. Юлий Павелге чахсы хылынып, ағаа мындағы арғыстарынзар пар килерге паза оларның полызиинаң тузаланып аларға чаратхан.
Андада ол, тӧреені хоостыра сӱннет иттіртпеҷең кізі, чахығны толдырчатса, сині, Чахығның сайбағҷызын, тӧреені хоостыра сӱннет иттірткен паза Худай Пічии пар кізіні, пыролабас па?
Соох полғаннаңар, нымысчылар паза хадағҷылар, от одыныбызып, от хыринда турып, чылынғаннар. Пётр даа, оларнаң хада турып, чылынған.
Павел, хуруғ сырыптар илееде чыып алып, оларны отха салчатханда, оттаң чылан сығара сойлап килбинең, аның холына чапсыныбысхан.
Киртіністе пик нимес кізілерні постарыңа хозыңар. Че оларның сағыстары хоостыра таласпаңар.
Прай ниме чіпчеткен кізі чібинчеткенні нимее салбин полбазын. Чібинчеткені, тізең, прай ниме чіпчеткен кізіні хомайлабазын: Худай аны Позына алған нооза.