9 Итсе-де мин дее Назареттең сыххан Иисустың адынаң тоғыр пар-чох кӱснең кӱрезерге кирек тіп сағынҷаң полғам.
Мин алында Худайны чабаллаам, Ағаа киртінчеткеннерні сӱргем, хыйыхтаам. Че мин аны, пілінмин, киртінізім чох полып, іди иткенімнеңер, Ол, мағаа айап, пыром тастаан.
«Кемзер сірер, Хан-пигім?» – нандырғам мин ағаа. «Мин син хыйа сӱрчеткен Назарет саардаң сыххан Иисуспын».
прай кӱзім салынып, Худай тигірибін сӱргем. Моисей Чахиин толдырғаным хоостыра орта кізібін ме тіп ӱзӱрзе, тізең, пір пырозы чох кізі полғам.
Мин оларға киречілепчем: олар Худайның кӧңніне кірерге тың кӱстенчелер, че хайди аны идерін пілбинчелер.
Пу кізінің чонның чызығ палии полчатханын, чир ӱстӱндегі прай иудейлер аразында хорылыстар сығарчатханын, Худайдаң тоғыр полчатхан Назареттегілернің кізізі полчатханын
Че Павел, піске нандырып, теен: – Ниме итчезер сірер? Ноға ылғап, чӱреемні хомзындырчазар? Мин Иерусалимде харибге ле кірерге нимес, че Иисус Хан-пигібістің ады ӱчӱн ӧл парарға даа тимдебін.
Мин ағаа ідӧк кӧзіт пирербін, Минің адым ӱчӱн нинҷе ирее иртерге килізер ағаа.
Че Пётр теен: – Минде кӱмӱс тее, алтын даа чоғыл, че позымда пар нимені пирчем: Назареттегі Иисус Христостың адынаң, турып, пас чӧр!
Мині Кем ысханын пілбинчеткеннерінеңер, сірер Минің ӱгренҷілерім полчатханнарың ӱчӱн, олар сірерге чабал идерлер.
Итсе-де, харындастар, мин пілчем: сірер дее, пастыхтарың даа, пілізіңер чох полғаннаңар, анзын Иисусха иткезер.
Савл, тізең, Хан-пигнің ӱгренҷілерін ӧдір саларға хыҷан чӧрген. Ол, улуғ абыссар киліп,
Мин иудейбін, Киликийдегі Тарс саарда тӧреен, Иерусалим саарда Гамалиил ӱгретчімнің холында ӱгренген кізібін. Мин, ӧбекелерібістең Моисей Чахии хоостыра тирең паза сибер ӱгредіг алып алып, сірернің прайзыңарох чіли, прай позымны Худайға чарытхам.
Иисустаңар ӱгредігҷе парчатхан кізілерні, тізең, мин ӧлімге дее кире сӱр салҷаңмын. Иреннерні дее, ипчілерні дее, палғап, харибге одыртчаңмын.